هنر طبیعت:
این عکس گُل کلم را از یکی از باغچه های شهر گرفتم.گُل باران خورده ،همواره سوژه ایی زیبا برای عکاسی و عکاسان است.اما این سوژه یک ویژگی خاص دیگر هم دارد…!
اگه دقت کنید درست روی تاج این بوته خوشگل،چند قطره آب نشسته که شکل قلب ،تشکیل داده است واین بر زیبایی این گُل افزوده است.
گُلهاهم مثل انسانها دلبری میکنند.اصولا خصلت گُلهای دلبری ست.برخی با رنگشان ،برخی با عطرشان و برخی هم با شکل وشمایل قشنگشان ویا تلفیقی از این سه و خیلی عوامل دیگر.گاهی طبیعت نیز به آنها در اینکار کمک میکند.قبلا هم گفته بودم که این خصیصه گُلها شگرد طبیعت برای تکثیرشان است.انسانها زیبا پسندند ودوست دارند که زیبایی ها را ببینند ولذت ببرند ودر این میان چه چیزی بهتر از گُل.گُل بهترین و زیباترین هدیه انسانها به همدیگر در طول تاریخ بوده است وفصل مشترک تکیه شاعران در تشبیهات واشارتشان.استاد سخن ، سعدی میگوید:
گُل نسبتی ندارد با روی دلفریبت
تو در میان گُلها چون گُل میان خاری
حالا که این گُل زیبا را دیدید و اسمی هم از سعدی بردیم بد نیست یک شعر زیبا هم منتسب به سعدی را در زیر بخوانید که آنهم یک ویژگی خاص دارد.
میتوانیدآنرا عمودی بخوانید یا افقی…!
از چهره ،افروخته ،گل را، مشکن
افروخته ،رخ مرو ،تو دیگر ،به چمن
گل را، تو دگر ،مکن خجل، ای مَه من
مشکن، به چمن ،ای مَه من ،قدر سخن
گُل باشید وعمر گُل نباشید.
هنر طبیعت
