اجتماعی

توسعه

توسعه انسانی لازمه یک توسعه پایدار

توسعه:

از جمله مقوله های مشترکی که همه جوامع جهت نیل به آن برنامه ریزی و هدفگذاری میکنند مقوله توسعه هست.این مقوله مخصوصا در دهه های اخیر که هم شاهد رشد و شکوفایی تکنولوژی در ابعاد گوناگونش بودیم و هم بدلیل از بین رفتن روشهای سنتی در حکمرانیها و پیدایش حکمرانی از نوع دموکراتیک یا شبه دمکرانیک و نیمه آزاد،شاهد انتخاب حکمرانان و قانونگذاران و…بوده ایم،همواره مطمع نظر زمامداران جوامع بوده است.این مقوله هم در دانشگاهها مقوله ایی معتبر و علمی وجذابی ست که واحدهای درسی مختلفی به آن تخصیص پیدا کرده وهم بحثی است رایج در بین سیاستمداران و سیاستورزان که برمحور آن مانور میکنند،رای جمع میکنند،انتخاب میشوند و سپس برای ماندن درمسند قدرت برای تامین قول و قرارهای داده شده لاجرم به برنامه ریزی هستند به اصطلاح خودشان ریل گذاری جهت رسیدن به اهداف.

بسته به اینکه علایق ما بر محور کدام بخش این مقوله دور بزند آنرا بر همان محور نامگذاری میکنند.مثلا اگر هدف برنامه ریزی جهت افزایش درآمد سرانه مدنظر باشد طبعا مقدمات و ملزوماتی نیاز است که در نهایت توسعه اقتصادی را سبب میگردد.اگر هدف ارتقاء سطح آگاهیهای عمومی وبینش سیاسی-اجتماعی باشد به نوع سیاسی منتج خواهد شد.اگربهداشت و سلامت عموم آحاد جامعه را هدفگذاری کنیم،یا به ساختن اماکن ورزشی و ورزش بهاء بدهیم،یا به ارتقا سطح امنیت جامعه حساس باشیم و…..توسعه بر همان چهارچوب رقم خواهد خورد.

لازمه توسعه پایدار ،توسعه انسانی ست

شاید گفته شود همه اینها و خیلی چیزهای دیگر هم مد نظر است،همه این مقوله ها باهم تحقق پیدا کند اصلح است.درست است توسعه یک مقوله ایی هست که همه مولفه های زندگی جوامع را درگیر خود میکند ونمیتوان به یکی بهاء داد بدون اینکه اهمیت بقیه مولفه ها نادیده گرفته شود.میتوان تصور کرد دستمالی را روی میز پهن کنید آنوقت جهت بسط آن یک گوشه آنرا بکشید و بسط  بدهیدقطعا دستمال شکل و شمایل خود را از دست خواهد داد ودر صورت اصرار به این عمل تار و پودش ازهم گسسته ونابود خواهد شد و اهداف توسعه محقق نخواهد گردید.جوامع را مثل همان دستمال تصورکنید که از تاروپود و اجزای بهم تنیده متنوعی شکل گرفته است.نمیتوان به سمت توسعه اقتصادی رفت بدون اینکه به بخش فرهنگی عنایت نداشته باشیم.یا به توسعه سیاسی بیندیشیم بدون اینکه به آزادیهای اجتماعی بهاء بدهیم.توسعه باید متوازن وهمگون باشد و جامعه تاب آوری تبعات آنرا داشته باشد وگرنه ابتر خواهد بود.

افزایش جمعیت و افزایش درآمد سرانه و غنی تر شدن بخشی از آحاد جامعه،توسعه شهر و روستا و راه و مسکن و…میطلبد.اگر قرار باشد هر ده کوره ایی به لحاظ نیاز و تامین نیازهای مردمان بدون توجه به زیرساختها،نظیر ساماندهی فاضلاب،زباله ،تامین آب شرب،گاز،برق و..واز همه مهمتر بدون توجه به الزامات زیست محیطی ، مورد ساخت و ساز واقع شود نتیجه اش میشود ده شهرهایی که امروزه در جای جای شمال و خیلی دیگر از استانها کشور  سربرآورده امد.

ساخت و سازهایی بسیار شیک و به اصطلاح لاکچری در دل طبیعت و با نابودی آن ، بدون درنظرگرفتن بدیهی ترین زیرساختها برای آن.

شاید در گذشته های دور جواهرده ولی امروزه ده شهری که نه به ده شباهت دارد ، نه جواهر و نه به شهری.توسعه ناموزون و بی قد و وقواره با دستبرد در طبیعت

جواهرده مشتی ست نمونه خروار

جواهر ده رامسر تنها یک نمونه از مثالهای بیشمار این نوع نگرش به توسعه هست.توسعه جزیره ایی یا بخشی با هدف جذب سرمایه برای روزگذران.در این ده شهرها که نه میتوان اسم ده بر آن نهاد و نه اسم شهر،خیلی چیزها میتوان یافت ولی قطعا هرچقدر جستجو بکنید یک چیز یافت نمیشود و آن انسان توسعه یافته است.انسانهایی که از اقصی نقاط مملکت و حتی کشورهای همجوار با ماشینهای چندمیلیاردی در این ده سابق و شهر فعلی طبیعت را تاراج کرده وبرای آرامش خود به ساخت و ساز مبادرت کرده اند، گاه بخاطر جای پارک خودرو یا تقدم وتاخر در عبور و مرور چنان بجان هم میفتند و یدی و زبانی همدیگر را مینوازند که مغز انسان سوت میکشد.

بنابراین در مقوله توسعه،مهم توسعه فردی و خودسازی ست و مادام که این مهم در خانواده ها وآموزش و پرورش وکتب درسی و واحدهای فرهنگی مملکت آموخته نشود هیچیک از اهداف توسعه را محقق نخواهد نمود و در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید.

پارس گیلدا

مطالب بیشتر

نمایش بیشتر

مدیر سایت

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق / چار تکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست..! "حافظ" ......؛ نام و نام خانوادگی:حسین شعبانی مژدهی ؛ شغل: آزاد؛ تحصیلات: لیسانس در مهندسی؛ متاهل و پدر ؛ علاقمند به طبیعت گردی و کوهنوردی و عکاسی ومستندکردن تجارب نزدیک به هفت دهه پیمایش در این محنتگه خاکی..

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا