بخاطر چه چیزی باید از شما یادکنند:
معلمم در سيزده سالگى، سؤالى پرسيد و گفته انتظار ندارم بتواني به سؤال من پاسخ دهي.
اما اگر در پنجاه سالگى هم نتواني پاسخى براى آن بيابي، در اين صورت، حتم بدان که زندگي را ضايع کرده‌ای.
سئوال معلمم این بود :
“به خاطر چه چیزی بايد از شما ياد كنند؟”
پیتر دراکر
شاید بسیاری از مردم و خودما انتظار داریم بعد از ما یاد وناممان جاودان بماند.همه از ما به نیکی یاد کنند.مخصوصا این انتظار را از بازماندگان وبویژه فرزندان خود داریم.بسیاری هم بر مبنای همان روابط عاطفی خانوادگی بعد از در گذشت افراد با برگزاری مراسم سال و…تلاش میکنند یاد عزیز رفته خود را زنده نگهداشته وبه اذهان دیگران یادآور شوند حتی اگر شده با اهدا شیرینی و غذا و…البته رسم نیکویی ست وجای هیچ ایراد وابهام ندارد.
ولی واقعیت قضیه این است که چه بازماندگان وفرزندان بخواهند و چه بیتفاوت باشند و نخواهند بالاخره آدمها از یادها و خاطره ها میروند.آنچه که میماند اعمال و رفتار نیکوست.اعمالی که گره گشای زندگی مردم باشد وآثار وعوارضش باقی بماند ودیگران از نعمات آن استفاده بکنند.این رفتار نیکو وپسندیده که مورد رضایت عامه مردم باشد به هیچ دین و آئین و تفکری ربطی ندارد.انسانیت مرز و جغرافیا نمیشناسد.
انسانها در طول حیات خود چه خوب است به انجام اعمالی فکر کنند که در صورت برجای ماندن از آنها ،نامشان بنا به عملشان جاودان وماندگار خواهد ماند.
بخاطر چه چیزی باید از شما یادکنند
