جور کونوس بُن
بعد از اینکه حدود ده کیلومتر از سیاهکلرود و در جاده جواهردشت(جوردشت) جلو رفتیم در پس یکی از پیچ و خم های آن جاده رویایی به سازه ایی چوبی با دیوارهای تخته کوب و پلاستیکی برخورد میکنیم که قهوه خانه ای ست متعلق به آقای رستم رجب خواه .
بنا به گفته خودش در چهار ماه سال یعنی از اوایل خرداد تا اوایل آبان به همراه یارغارش ( خانمش )آنجارا اداره میکند.به مسافران خود چای دیشلمه لب سوز لب دوز مینوشاند.بقیه ایام سال که هوا زمستانی و جاده پوشیده از برف میشود انجارا ترک وبه قاسم آباد یعنی محل سکونت اصلی خود میرود.
در جوار این کافی شاپ! چشمه ایی جوشان در وسط جاده میجوشد.چشمه ایی که آبی سرد و گوارا دارد و مسافران و عابران را از خنکای کوثرش سیراب و جانی دوباره میبخشد.
اکنون تا روستای زیبا و دلفریب جواهر دشت تنها دو منزل دیگر راه باقی ست.منزل بعدی جیر کونوس بُن(باغات کونوس پائین دست)و بعدی جور کونوس بُن(باغات کونوس بالادست). در نهایت جواهردشت(جوردشت)،نگین گیلان هر کدام تقریبا به فاصله چهار کیلومتر از هم.
ادامه راه
بعد از پشت سر گذاردن گردنه های فراوان و شیبهای نفسگیر و طی کردن دالانهای متداخل که بهشتی از سبزینه و فضای سبز است کم کم در لابلای شاخ و برگ درختان کنار جاده سقفهای مُلَوَن و رنگارنگ شیروانی خانه های چابکسر،کلاچای،رودسر و روستاهای اطراف جملگی محصور بین شالیزارهای و دریای نیلگون کاسپین در این روزهای خرداد هویدا میشوند.
دلرباتر از همه رقص سما(رقص عرفانی مولانا دوستان)رودخانه پلُرود است که با چین و تاب پیکرش در دل شالیزارهایی که آنهاراسیراب نموده است میرود تا خود را به آغوش معشوق و معبود خویش یعنی دریا بسپارد. عجب دیدنی ست ساز زیبای این وصلت رویای رود در دلتای(محل اتصال رود به دریا) بینظیرش…
این از چشم انداز سمت راست واما سمت چپتان، آن روی دیگر بهشت است.جنگلهایی سرسبز و خرم غوطه ور در انبوه مِه و مَهستانی از دامنه های سرسبز توام با ملودی زنگوله گوسفندانی که در حال چرایند و خنکای نسیمی که گاهی پیکر خسته و غبارآلودتان رامینوازد .گویی آن قالیچه سلیمان اکنون مثل پتویی سفید و کُرکدار در زیر پای شماست واین نسیم روحبخش، مامور است شماراسوار بر آن و به مقصود و به مقصد برساند….!.
مگر میشود از این صحنه ها براحتی عبور کرد شاید دیگر هرگز چنین فرصت وچنین صحنه هایی رخ ننماید…
برسم یادگار این عکسها از آن منطقه گرفته شد.
پ-ن:کونوس نوعی میوه جنگلی محلی مختص شمال که در اواخر پائیز میرسد.این میوه را برخیها به غلط ازگیل مینامند که صحیح نیست.
جور کونوس بُن
پارس گیلدا
