جهنم:
پس جهنم اين است!
هرگز به این شکل درباره‌اش فكر نمی‌كردم!
به خاطر دارید؟ گوگرد، آتش، سيخ! آه!
عجب حرف‌های مضحكی سال‌ها در مغزمان فرو کردند!
احتياجی به سيخ نيست!
حالا فهمیدم، جهنم همان زندگیِ
اجباری با احمق‌های اطراف است!
ژان پل سارتر
همزمان که از حدود سی قرن قبل مذهب بوجود آمدند، وعده بهشت و جهنم نیز وارد اذهان مریدن وباورمندان دین شد.اینکه آدمهای که مغایر توصیه های ادیان رفتار کنند اگر هم از این دنیا جان سالم بدر ببرند در دنیایی دیگر و در روز موعود مجازات خواهند شد و به سزای اعمالشان خواهند رسید و کیفر خواهند دید امر تازه ایی نیست.عکسش هم را گفته اند.اینکه نیکوکاران ومریدان و موافقان واقعی مذاهب یعنی همانان که به توصیه ها و سفارشات دین بطور اخص پایبندند،در روز حساب به سزای اعمالشان رسیده و در بهشت برین با وعده و وعیدهای داده شده مستقر خواهند گشت.
چرا این دنیا نه؟
بحث به چالش کشیدن این مفاهیم که به هرحال معتقدان ومدافعانی دارد نیست.موضوع این است که اگر قرار هم باشد چنین مکانی با چنان توصیفاتی وجود داشته باشد چرا نباید انسانها و جوامع بشری با وضع قوانین مناسب وتعریف دقیق رفتارهای انسانی بطوریکه حق وحقوق همگان مراعات گردد در همین زندگی حاضر فراهم نگردد.از مواهب خیر وشر برابر تعریف دقیق قانون درهمین دنیا بهره مند نگردند؟.
