خوراک جویان ماجراجو:
قطعا بزرگترین نقطه عطف در فرآیند فرگشت انسان خردمند،انقلاب کشاورزی ست.تا قبل از آن،انسانها نیز مثل دیگر موجودات،خوراک جویانی بودند که فقط به اندازه سیرکردن شکمشان شکار می‌کردند و تا گرسنگی بعدی و شکاری دیگر هیچ دغدغه ایی نداشتند.حالا خوراک جویانی که روی دوپا راه می روند،بخشی از قابلیتهای بدنی خویش از قبیل چالاکی و جست و خیز در شکار و نیز قابلیت صعود از درختان جهت دستیابی به میوه های بالادست را از دست داده اند.ناچار به گیاهخواری و خوردن دانه های گیاهی که دسترسی به آنها در زمین راحتتر است روی آوردند.
کشف گندم
در این مرحله است که گندم کشف شد.دانه های گندم بسیار خوشمزه بود ولی اشکال کار این بود که بوته های گندم متفرق و جمع کردن دانه کافی که بتواند سد جوع نماید در میان انبوه علفهای علفزارها سخت و دشوار بود.خوراک جویان،هوشمندانه دریافتند که بهتر است بخشی از دانه های گندم را بخورند و بخشی دیگر را به دست خویش پرورش دهند واز آن به میزان کافی جهت رفع نیاز خویش تکثیر نمایند واین آغار مرحله کشاورزی بود.
انقلاب کشاورزی
وقتی انقلاب کشاورزی به وقوع پیوست انسان خردمند،دیگر مثل گذشته اوقات فراغت زیادی نداشت چرا که گزینش دانه های مرغوب گندم،آمایش زمین و طی مراحل کاشت،داشت و برداشت محصول، مستلزم کار مداوم بود.مبادرت به چنین کارهایی با آناتومی بدنی انسان دوپا که تا دیروز چهاردست پا زندگی می‌کرد سازگار نبود.بیماریهای آرتروز ودیسک وفتق از عوارض این روش زندگی انسان خردمند بوده است.
حالا او کار می‌کرد ومحصول به دست می آورد و از آن تغذیه می‌کرد و مازاد را ذخیره می‌کرد.طبیعی ست آنان که قوی‌تر و زبده تر بودند توان کاربیشتر و در نتیجه استحصال محصول بیشتر و ذخیره بیشتر داشتند.این گروه در ادامه می‌توانستند کمتر کار کنند و یا اصلا کار نکنند و دیگران و ضعیفترها را با پرداخت مزد به کار بگیرند و این نقطه آغازینی شد برای شروع دوره بهره کشی فرد از فرد به عبارتی استثمار!.
ادامه ماجراجویی ها
ماجراجویی های انسان خردمند به اینجا ختم نشد چرا که در اختیار داشتن زمین بیشتر و محصول بیشتر و نفرات در خدمت، آغازی شد بر افزون طلبی ها،زیاده خواهی ها، قدرت طلبی ها و جنگها و نبردها،قصر و قلعه و معبدسازی ها.
تا پیش از دوران اخیر ،۹۰درصد مردم، دهقانانی بودند که هر صبح از خواب بر می خاستند تا زمین را با عرق جبینشان بارور سازند.مازاد محصولشان را اقلیت ممتازی چون شاهان و کشیشان و سپاهيان و دولتمردان و….به عناوین مختلف تصاحب می کردند که کتاب‌های کتابخانه های دنیا مملو است از اسامی آنها…
تاریخ
تاریخ را اقلیت بسیار معدودی درست کرده اند در حالیکه باقی مردم به شخم زدن و حمل سطل‌های آب مشغول بودند.
خوراک جویان ماجراجو
