صد حیف:
سوئیس،لوزان…؟
نه خیر!
اقا ما لوزانمان کجا بود !
همین کوه و دشت سبز و خرممان ما را بس!.
حدس شما درسته، گیلان خودمان هست.لاهیجان،حدود یکی دو کیلومتر بعد از ایستگاه مقصد تله کابین بام سبز.
دره ایی زیبا و ورویایی در چنگال مرفهان بی درد قرار گرفته تا با تاراج زیبایی های طبیعت برا ی خود شاید آرامشگاهی بسازند.خیلی ناموزون و شتابزده!.
البته مسئولان هم گویا برای این موضوع بی تفاوتند!.
از دور بسیار زیباست ولی وقتی در بطن این دره زیبا قرار میگیری آه وناله ونفرین درختان زخم خورده و باغات چای تخریب شده وبلبلان و هَزاران بی خانمان شده را با گوش جان میشنوی که قطعا دیر یا زود گریبان همه ما را خواهد گرفت و تر وخشک را با هم خواهد سوزانید!.
صد حیف!
از این نوع و نمونه در جای جای گیلان و مازندران می یابی.
وقتی اینهمه بد سلیقگی وبی تدبیری اعمال میشود و آبهای فلات مرکزی کشور خشک میشود ورودخانه و زمینها به شوره زار تبدیل میگردد و انسانها ناچار به ترک موطن خود میشوند به این مناطق هجوم می آورند .از آنجائیکه هیچ گونه پیشبینی برای این موارد نشده اینگونه مبادرت به ساخت ساز میشود تا چندی دیگر بازهم ویرانه دیگری بر ویرانه های دیگر این مرز وبوم افزوده شود.
صد حیف
