روزیکه باد بفرمان سلیمان نبود

روزیکه باد بفرمان سلیمان نبود:

روزیکه گویا باد بفرمان سلیمان نبود.در این روز به قله های الیکان و تجر(از توابع رودبار-گیلان) در معیت بادی سرکش و وحشی صعود کردیم.مورخ سیزدهم اسفند سال ۱۴۰۰ با برنامه ریزی باشگاه کوهنوردی البرز رشت، همراه و همگام با ۴۲ نفر از همنوردان همدل وآماده، این صعود رقم خورد.

ساعت چهار صبح مورخ فوق با دو دستگاه مینی بوس عازم روستای فیلده رودبار شدیم.پس از رسیدن به روستای مزبور و پیاده شدن از ماشین و تجمع در مجاور چنار کهنسال روستای فوق،چند حرکت کششی و نرمشی انجام دادیم.انگاه پس از معرفی عوامل اجرایی برنامه در ساعت شش و نیم صبح در حالیکه با بادی نسبتا سرد و گاه تند همراهی میشدیم ، در زیر آسمانی ابری به صفی واحد راه قلل الیکان و تجر را در پیش گرفتیم.

گویا قسمت این است که هربار قصد صعود به این قله مینمائیم بادی تند و سرد ما راهمراهی کند.صعود قبلی ما به این قله در تاریخ 30/1/98 بود. اتفاقا آنهم که با همنوردان باشگاه کوهنوردی البرز صورت گرفته بود در معیت چنین هوایی بود.

گزارش کامل آن صعود را میتوانید در اینجا بخوانید.

به هرحال در شرایطی که فراش باد صبا از بنفشه ها و پامچالهای مسیر وبوته های علف وگندم نورسته ،فرشی زمردین زیر پای همنوردان گسترده بود و معدود درختان شکوفه دار مسیر ،دست در دست باد،به رقص سما مشغول بودند ما نیز به قصد فتح قلل یاد شده ادامه مسیر دادیم.اگر چه گاهی سرعت باد آنچنان زیاد بود که در صدد ایجاد مانعی جدی برای صعود میشد ولی این قصد واراده همنوردان بود که در نهایت با توجه به عزم جزم و آمادگی شان بر این مانع فائق آمد.  پس از چهار ساعت یعنی در ساعت ده و سی دقیقه در حالیکه همچنان با باد سرد وتند مورد نوازش بودیم روی قله الیکان قرار گرفتیم.

با وجود چنین بادی فرصت هیچ کار اضافی نبود

بغیر از برداشتن عکس و کلیپ، فرصت هیچ کار دیگری نبود.لذا پس از دقایقی قله الیکان را ترک و به سمت قله تجر رهسپار گشتیم. در این شرایط چالش مواجهه با باد، بیشتر شد. بطوریکه لحظاتی، حرکت همنوردان را کُند و آنان را مجبور میکرد دست در دست هم داده و توقف کنند تا پس از کاهش شدت باد، ادامه مسیر دهند.در این گیرو دار البته چند مورد کلاه و کاور کوله پشتی و زیرانداز همنوردان از کوله آنها جدا و مورد پرواز قرار گرفت. برخی موفق به بدست آوردن مجدد وسایل خود شدند.اما  بعضی دیگر فقط ناظر وشاهد تیز چنگیهای باد وبگردش در آمدن وسایل خود در دل طبیعت شدند.

ساعت ۱۲ ظهر روی قله تجر بودیم.کماکان وزش سنگین باد شدید،آرام و قرار همه را سلب ولذا پس از برداشتن عکس و کلیپ بسرعت راه برگشت را در پیش گرفتیم.

برگشت و صرف ناهار

در مسیر برگشت ودر موقعیتهای مناسب بعد از صرف ناهار و چند مورد استراحت ،در نهایت حدود ساعت ۱۵ به کنار مینی بوسها رسیدیم . بعداز گرفتن عکس دستجمعی پایان برنامه در کنار درخت چنار کهنسال ،سوار مینی بوس و عازم رشت شدیم.

روزی زیبا،صعودی دلچسب و خاطره انگیز شاید آخرین صعود امسال و به تعبیری آخرین صعود قرن.با آرزوی موفقیت روز افزون باشگاه کوهنوردی البرز رشت وتشکر از همه دست اندرکاران این برنامه و همه همنوردان گرانقدر.

امید اینکه سالی توام با سلامتی و بهروزی و اوج روز افزون وبهبود کیفیت زندگی همراه با صلح و آرامش در انتظار همگان باشد.

در زیر تعدادی از عکسهای این صعود ارائه میشود.

پارس گیلدا

روزیکه باد بفرمان سلیمان نبود

مطالب بیشتر