طبیعت و شگفتی هایش:
آنانکه مسیر قله سماموس گیلان که ارتفاع آن ۳۷۰۰ متر است را از روستای جواهرده رامسر آنهم در یک روز گرم تابستان طی کرده اند میدانند که مهمترین ویژگی این مسیر ۱۳-۱۴کیلومتری نبود چشمه و نداشتن آب است.بعداز آخرین چشمه مسیر موسوم به چشمه برتول که در همان نزدیکی روستا واقع است هیچ چشمه دیگری در آن مسیر موجود نیست.
در واقع کوهنوردانی که در تابستان به این قله از این مسیر صعود میکنند باید فکر آب مصرفی رفت و برگشتشان را بنمایند .اگر مثل من پرمصرف هستند حتما سه چهار لیتر آب به همراه داشته باشند و گرنه قطعا با مشکل مواجه خواهند شد.شاید بتوان در زمستان با آب کردن برفها، مشکل کم آبی را حل کرد ولی در تابستان قطعا خیر.
یک گونه گیاهی خاص
منتهی بحث من در این مقوله چیز دیگری ست.در ارتفاع حدودا ۳۲۰۰ متری مسیر ،یعنی در منطقه خشک برهوت در حالیکه عرقریزان در حال پیمایش هستی بناگهان چشمانت به بوته گیاهی معطوف میگردد که سبز و خرم با میوه هایی خوشرنگ شبیه میوه توت فرنگی وحشی به رنگ قرمز -البالویی بدون لکه و آفَت وبیماری و بسیار پرمحصول نسبت به جثه خود جلوه گری میکند.پیش خودت فکر میکنی در این خشکسرای خشن و بدآب وهوا،در نبود آب که مایه حی وحیات است چطور ممکن است این زیباروی وحشی به نشوونما پرداخته و اینگونه جلوه گری کند؟!.
در همان لحظه شاید فکرت به باغچه خانه خودت معطوف گردد که بوته هایش را روزی دوبار آب میدهی، کود میدهی،بکمک سم با آفاتش مبارزه میکنی ولی کماکان میبینی آنگونه که باید رشد نمیکند وانتظارت را برآورده نمیسازد.
طبیعت و شگفتی هایش
