پیرمرد و دریا:
یکی ازجذاب‌ترین رمان‌هایی که دردوره دبیرستان خواندم پیرمرد و دریا اثر نویسنده معروف آمریکایی یعنی ارنست همینگوی است که بواسطه همین آخرین کتابش،نوبل ادبیات را دریافت کرد.
ماهیگیر پیر بدشانسی که به مدت نزدیک به سه ماه هر روز،خود را به دریا و امواجش می سپارد ولی هیچ صیدی به قلابش گرفتار نمی گردد و او هر روز بی نصیب از دریا به ساحل برمی گردد و روز بعد و تلاشی دوباره!.
تلاش بی وقفه و امیدوارنه
برغم اینهمه تلاش بی وقفه و بی نتیجه اما او هیچگاه نومید نمی شود تا اینکه بالاخره روزی از روزها که طعمه اش را روی قلاب نصب و آنرا به دریا می اندازد به آرزویش می رسد و یک نیزه ماهی،طعمه را می قاپد ولی از آنجائیکه وزن ماهی بسیار بیشتر از وزن پیرمرد و قایقش بوده به جای اینکه پیرمرد بتواند او را به قایق خویش هدایت کند،ماهی قایق را به سوی خود کشیده و بمدت سه روز او را به دورترین نقاط اقیانوس می برد تا اینکه سرانجام خسته شده و خود را به دور قایق می پیچاند و در تیررس صیاد پیر واقع شده و نیزه بر تنش اثرگذار گشته و پیرمرد که درطول این نبرد نفس‌گیر همواره با خودش می گفت که”آدمی را برای شکست نیافریده اند.آدمیزاد ممکن است نابود شود ولی شکست نمی خورد”سرانجام موفق میشود قایق و ماهی غول پیکر را به سمت ساحل هدایت کند!.
پیرمرد و دریا
اما داستان به همینجا ختم نمی‌شود چرا که خون ماهی صید شده در آب،اینبار کوسه ها را به سمت قایق او می کشاند و در طول مسیر،تمامی گوشت ماهی را خورده و آنچه که برای پیرمرد می ماند اسکلتی ست که بعد از پهلو گرفتن در ساحل آنرا بر دوش کشيده و به کلبه خود می برد و همچنان امیدوار به روزی دیگر و صیدی دیگر!
همینگوی در این اثر به خوانندگان خود درس استقامت و امیدواری می دهد،ولی اینکه چرا خود به یکباره دچار نومیدی مفرط شده و در سن ۶۱ سالگی با خودکشی به زندگی خویش پایان میدهد معمای حل نشده ایی در نزد دوستداران آثارش است.
تاثیر کتاب
کریستین بوبن درکتاب مسیح درشقایق می گوید”حتی زیباترین کتابها نیز شاید آدمها را تغییر ندهد،نهایت هنر یک کتاب این است که در نویسنده اش تغییر ایجاد کند!”
گویی این جمله در مورد همینگوی صدق نمی کند.به هرحال،رمان خوبیست به مناسبت روز جهانی کتاب پیشنهاد می کنم آنرا بخوانید.
این کتاب را به همراه یک سری کُتب خوانده شده دیگر در اوایل دهه شصت به یک کتابخانه تازه تاسیس اهدا کردم و آلان ندارم.راستش از همین نویسنده کتاب برفهای کلیمانجارو را هم خواندم و علاقمند شدم به این قله!.
من و همینگوی و برفهای کلیمانجارو.
شایداگر کوهنوردی را زودتر شروع میکردم،ازگام گذاشتن روی برفهای این قله آفریقایی بی نصیب نمی ماندم،آنگاه شایدگزارش صعودی با عنوان”با همینگوی درکلیمانجارو”می‌نوشتم.
پیرمرد و دریا
