ما به چه آدمهایی محتاج هستیم:
ما به آدمهایی محتاج هستیم که به آینده بچه هایشان فکرکنند نه به گذشته پدرانشان..!
پارس گیلدا
این سوال کم و بیش در زندگی برای همه ما پیش می آید که ما و جامعه ما به چه آدمهایی محتاج هست؟. چه کسانی برای جامعه و مردمان زمانه مفیدند و قادرند گره از مشکلات زندگیشان بگشایند و روند ادامه زندگی را بر آدمیان تسهیل بخشند؟.
خُب پاسخ سوال کاملا مشخص است.این سوال از هرکسی پرسیده شود خواهد گفت پزشک،مهندس،تکنسین،استادکار،کارگر،کشاورز و خیلی از مشاغل دیگر که جملگی شریفتند و مورد احترام آحاد مردم.چراکه هر کدام از صاحبان آن مشاغل وصنوف قادرند در جای خود وبنا به نیاز همنوعان خویش، مشکلی از آنها را حل و روند زندگی شان را تسهیل ببخشند.
طبعا این تخصص و تبحر برای هر صاحب تجربه ایی حاصل نمیشود مگر به تعلیم علم مربوطه وتجربه.علم و تجربه ایی که قادر است آینده انسانها را بسازد و رفاه وآرامش وآسایش را برایشان به ارمغان بیاورد.جوامع برای رشد و بالندگی و پیشرفت به چنین انسانهایی نیازمند است.طبعا آدمهایی که بنا به اختلافات دیرینه وسبقه درگیریهای قومی و قبیله ایی ویا هرچیز دیگر مرتبا به گذشته و تعصبات و روفتارهای وکنش پدران خود رجعت نمایند وبخواهند با همان رویه وسبک وسیاق اداره امور جامعه را انجام ویا فرزندان خود را بر همان روال تربیت نمایند نه تنها مشکلی از مردمان حل نخواهند کرد بلکه بعکس با دامن زدن به اختلاف نظرات، موجبات رنج و تعب و فقر و عقب ماندگی نسل حال و آینده فراهم خواهند ساخت.