شرح درد اشتیاق

شرح درد اشتیاق:

کمانکوه،سرماهوویخچال،سه قله از یک خط الراس،ذیل سایه سنگین آزادترین کوه ایران یعنی آزادکوه،حوزه البرز مرکزی به ارتفاع به ترتیب 4250 متر،4165 متر و 4194 متر.

تاریخ صعود 25و26 مرداد 1403 در معیت همنوردان باشگاه کوهنوردی سپهر رشت همراه باشب مانی دردشت زیبای کمان که درگذشته ایی نه چندان دور دارای برکه ایی زیبا وپرآب بوده آنهم در ارتفاع ۳۸۰۰ متری !.

تقریبانیمی ازمسیرسیزده کیلومتری آن درجوار رودخانه رویایی وارنگرود یا وارنگه رود واقع است.وارنگرود،ازنوادر رودخانه های کشورمان باآبهای صاف وزلال وخروشان و جوشان ازدل کوههای همجواربابستری مفرش به سنگهای رنگین ومخصوصا فیروزه ایی توام باسمفونی گوشنواز برخوردقطرات تگرگی آب باسنگهای کف رودخانه.

همان رودخانه ایی که آسیمه سروسر به سنگ زنان درحال حرکت است.حرکت جهت رسیدن،آرام و قرارگرفتن درآغوش معبودخویش یعنی دریا.اگرچه مسیرش خلاف جهت ماست ولی هدفمان یکی ست.ماپیادگان این پاکوب پادیده نیز اکنون درصبحگاه یکی ازگرمترین روزهای مردادبالقمه ایی نان و جرعه ایی آب وعصایی دردست روانه ایم.شایدهم مجنون صفت،دیوانه ایم!بیقرارکوه ودشت ودمن وقله،آواره از کاشانه ایم!.

وارنگه رود

مبداصعودماروستایی ست به همین نام درارتفاع ۲۴۲۰ متری ازسطح دریاکه در جاده دیزین واقع شده است.مسیری بکر ورویایی دردل دره های وارنگرود و شیرکمرباشیب متوسط یازده درصدبا پاکوبی درجوارهمین رودخانه.
مسیری بازیست بوم منحصربه فرد.دست دردست بادصباکه بانسیم ملایم صبحگاهی،عطرهوشبرگلهاوگیاهان وحشی مخصوصا گلپرکوهی واسطوخودوس رابه مشاممان میرساند ونفسمان راطراوت میبخشد.گاهی فکر میکنی به جای پنج حس اگرپنجاه حس کمکی هم می داشتی بازهم طبیعت این منطقه،داشته هایی داشت که عطش روحت راسیراب وجان زنگار زده ات  را صیقل وجسم خسته ات را نا و توان و رمقی دوباره بخشد.

گام به گام پیمایش این مسیر بهجت زا مملوازهیجان است.مشاهده بیدهای کهنسالی که درجواراین رود،پای درآب سردوسربه آسمان دارند وکوهنوردانی خسته رازیرشاخه وبرگشان گرفته واز خنکای سایه خودبه آنها توانی دوباره میبخشند.چشمه هایی که هرازچندگاهی یکی ازآنهادرحال جوشیدن است وتنت راسیراب میکنند.شاخه هایی ازسرچشمه های همین رودخانه که ازدل کوه می جوشند و هزاران چشم اندازدیگرکه توصیفش از توان این قلم ابتر،خارج است.

دشت یا برکه کمان

اکنون پس از8 ساعت واندی پیمایش و سپری کردن حدود 13کیلومترراه،وارد محوطه ایی با چشم انداز زیبا شده ایم که آنجا،کوهنوردانی چادرزده اند.مانیز چنین میکنیم!.

حال چگونه میتوان در این دشت محصور بین قلل ومشاهده قرص ماه که برفرازشان نظاره گر ماهست و ستارگان و دیگر اجرام به ظاهر سرگردانی که در این کهکشا ن لایتنهایی در حال چشمک زدنند به کیسه خواب خزید ودر درون چادر محبوس گشت؟.

رویای صعود

لحظه ایی از چادر بیرون می آیی به آسمانی که حال به ستارگانش نزدیکتر شدی،خیره شده وتصور اینکه خود حتی نه یک اتم ،که یک “کوارک” هم از آن به حساب نمی آیی ذهنت را مشغول خود میدارد.با این افکار و هزاران هزار خیالات ریز و درشت دیگر که ذهنت را درگیر خود کرده است  به خواب میروی،خوابی شیرین ولی هیجان انگیز که فردایش نبردی سخت در پیش رو داری!.

فردا روز است که باید سنگهای سرد و بیروح ولی استوار و مقاوم کمانکوه را چون جان شیرین به آغوش بکشی و چون خزنده ایی ماهر و زبردست همانگونه که به آنها چسبیده ایی از لابلایشان بخزی و سینه خیز به پابوس قله برسی و دست در دست یاران همنوردت سرود قله سردهی ونه یکبار که چندین و چند بار یاد وخاطره همنوردان غایبت را فریاد بزنی و از آن بالا نظاره گر پرواز شاهینهای تیز چشم بلند پرواز،همان طلایه داران رهایی و نگهبانان آزادی برفراز دشت‌های فراخ زیرپایت باشی!.
واین تنها گوشه ایی از این سیر و سلوک دوروزه هیچ گریز بوده است.

از باشگاه کوهنوردی سپهر رشت جهت برنامه ریزی واجرای احسن این برنامه مفرح و خاطره انگیز تشکر وقدردانی میگردد..

زمانبندی

رفت از مبدا روستای وارنگه رود تا دشت کمان:هشت ساعت و پانزده دقیقه.
صعود به قله کمانکوه از مبدا دشت کمان:سه ساعت.
صعود به قله سرماهو از قله کمان:نیم ساعت.
صعود به قله یخچال از قله سرماهو:نیم ساعت.
برگشت از قله یخچال تا دشت کمان از مسیر شن اسکی دهلیز:دو ساعت.
برگشت از دشت کمان تا روستای وارنگه رود:پنج ساعت.

مسافت طی شده

از روستای وارنگه رود تا محل تابلوی سوتک:3/5 کیلومتر.
از تابلوی سوتک تا محیط بانی 5 کیلومتر.
از محیط بانی تا دشت کمان:4/5 کیلومتر.
شیب متوسط مسیر:حدودا 11 درصد.
آنتن دهی تلفن همراه در تاریخ صعود فقط روی قله کمان مقدور است.لذا نه تنها در مسیر بلکه خود روستای وارنگه رود نیز فاقد آنتن دهی تلفن همراه میباشد.ضمنا قاطر جهت حمل کوله به دشت کمان در روستای وارنگه رود فراهم است.در پایان ذکر این نکته ضروری ست که کل مسیر در تاریخ صعود دارای چشمه های گوارای آب بوده و پاکوب مسیر یگانه و مشخص میباشد.

باقی بقایتان

پارس گیلدا

شرح درد اشتیاق

مطالب بیشتر