قله گرد سایه:
گردسایه یا قماش به ارتفاع تقریبی 2300 متر از سطح دریا در غرب توریشوم(ماسوله) واقع است.این چکاد روی خط الراس توریشوم به شاه معلم قرار دارد.گردسایه دارای سه مسیر دسترسی میباشد:
مسیر اول:ازسمت توریشوم.
مسیر دوم :از ابشار دوقلو یا آبشار اشکلیت.
مسیر سوم :از جاده ماسوله به خلخال قبل ازاولین پیچ از پیچهای سه گانه دسترسی به منطقه خارند(جاده ماسوله به خلخال).
مسیری که ما انتخاب کردیم سوم بود. تا کنون از این سمت به این قله نرفته بودم اگرچه دومین بار بود که صعود میکردم . لازم به یادآوریست که در دفعه قبل، از کنار این قله زیبا و به مقصد توریشوم رد شدیم. به جهت مدیریت زمان از صعود به آن که نیم ساعت آخرش بدلیل شیب قابل توجه اش زمانبر میباشد صرفنظر کرده بودیم.
قله گرد سایه یا قماش(ماسوله)
صبح روز جمعه مورخ ششم دیماه سال نود وهشت در یک هوای آفتابی توام با باد شدید به قصد صعود به قله فوق از رشت با دو دستگاه مینی بوس راه افتادیم. بعد از ورود به ماسوله و طی حدود چهار کیلومتر از جاده خارند در جوار یکی از فرعی های سمت راست توقف کردیم.پس از پیاده شدن از ماشین و استماع صحبتهای اولیه سرپرست گروه ، چند حرکت کششی و نرمشی انجام دادیم.آنگاه ساعت 8 صبح از طریق پاکوب مشخصی به سمت پائین دره در داخل جنگلی که باد پائیز اثری از برگ روی درختان آن باقی نگذاشته بود حرکت کردیم.
بعد از طی حدود 150 متر سر پائینی به چشمه ایی رسیدیم. آب آن با لوله از طریق آبریزهای بالا دست به آن نقطه منتقل شده بود.بطریهارا پر کردیم (چون معمولا در این فصل سال اگرهم چشمه دیگری در مسیر باشد بدلیل یخ زدگی اطمینانی به آبدار بودن آنها نیست).
قله گرد سایه(ماسوله)
با عبور از رودخانه کوچک ابتدای مسیر و طی ادامه راه سراشیبی در کنار رودخانه دیگری قرار گرفتیم. این رود بزرگتر و پر آبتر از اولی بود.لذا چندتن از دوستان دست به کار شدند . با قرار دادن تنه دو درخت جنگلی که در اثر باد و طوفان شکسته و به پائین افتاده بود در عرض رودخانه، پلی چوبی ایجاد کردند.نفرات یک به یک از آن پل چوبی با دست آویز به طنابی که دو نفر از همنوردان بعنوان دستگیره در دو طرف پل به خود بسته بودند به سمت دیگر رودخانه رفتند.
حالا بر عکس باید مسیر را به سمت بالا طی کنیم که شیب نسبتا تندی هم بود.مسیر جنگلی با این شیب تند در کنار باد سرد زمستانی که گاهی تند و زمانی کند میشد کم کم طی شد .متناسب با گرمی و سردی هوا،همنوردان مبادرت به کم و زیاد کردن لباسهای خود مینمودند.
قله گرد سایه(ماسوله)
سرپرست برنامه معمولا هر یکساعت چند دقیقه استراحت میداد. این موضوع سبب شد همنوردان با نوشیدن آب و صرف تنقلات،تجدید قوا کنند.بعد از حدود دو و نیم ساعت پیمایش به محل کلبه های چوبی رسیدیم.در اینجا سرپرست اعلام کرد که تا قله حدود سه و نیم تا چهار ساعت راه است. اعلام شد دوستانی که تمایل به ماندن دارند بمانند و گرنه اگر در بین راه خسته شوند با توجه به ویژگیهای مسیر و احتمال گم شدن،امکان برگشت نیست.
وضعیت عمومی و آمادگی همه همنوردان مناسب بود. همه تصمیم به رفتن وصعود گرفتند.وپس از استراحتی کوتاه و تجدید قوا’ ،بخش بعدی برنامه صعود آغاز شد.از این لحظه ببعد کم کم ارتفاع برفهای مانده از بارشهای روزهای قبل برروی زمین زیاد شد. با توجه به وزش باد،سرمای قابل توجهی ایجاد شده بود.ولی شوق رسیدن به قله گرد سایه که صخره هایش از دور نمایان شده بود خستگی راه و سوز سرمای زمستان را به فراموشی می سپرد.
حالا روی قله
بعد از طی دو ساعت از مسیر و بالارفتن از شیبی تند توام با برفکوبی قابل ملاحظه، حالا به نقطه ایی رسیده بودیم که دره ایی به عمق حدود 200 متر را در پیش رو داشتیم .باید از این دره پائین رفته مجددا از طرف مقابل بالا آمده تا زیر صخره های قله گردسایه قرار بگیریم.ساعت حدود 12 بود که به زیر صخره ها رسیدیم. بر روی پاکوبی باریک و لغزنده برفدار که در بعضی نقاط به سمت راست دارای پرتگاه نیز بود قرار گرفتیم وادامه راه دادیم .
قله گرد سایه(ماسوله)
با حدود ۵۰۰مترتراورس دقیقا زیر صخره عظیم گرد سایه قرار گرفتیم.حالا برای رفتن به روی قله دو راه وجود داشت .سمت راست و طی کردن یک نیمدایره به محیط حدودا ۱۰۰۰ متر و قرار گرفتن روی یال قله .یا مسیر سنگلاخی سمت چپ که نزدیکتر به قله بود ولی کمی باید دست به سنگ میشدیم.در اینجا سه نفر از همنوردان از سمت چپ و بقیه ما از سمت راست در شرایطی که باد بسیار شدید سردی در حال وزش بود روانه قله شدیم.
ساعت سیزده و بیست و هفت دقیقه روی قله بودیم.برغم وزش باد شدید و سرد،مناظر اطراف و دور و بر قله آنچنان زیبا و دلپذیر بودکه همه همنوردان محو تماشای زیبایی های اطراف شدیم .و خستگی راه و سرمای هوا از یاد و خاطر همه محو شد.پس از خواندن سرود قله و برداشتن فیلمها و عکسهای یادگاری واندکی توقف به سمت پائین حرکت کردیم.
رفتن به قله اختیاری ولی برگشتش اجباری ست.!
در مسیر برگشت نیز کماکان با باد همراه بودیم .تا اینکه وارد جنگل شده و پس از صرف نهار و چند نوبت استراحت و تجدید قوا و برگزاری جلسه پایانی،در نهایت راس ساعت شش و سی دقیقه عصر سوار مینی بوس و عازم رشت شدیم.صعودی دلپذیر و مهیج.
جای همه آنهایی که نبودند خالی و خوش..
با تشکر از باشگاه کوهنوردی سپهر رشت…
تعدای از عکسها و فیلم این برنامه:
اینهم از باد روی قله…
قله گرد سایه
