حکومت انسان خردمند بر ارض:
هفتاد هزار سال قبل انسان خردمند موجود بی اهمیتی بود که در گوشه ایی از آفریقا سرش به کار خودش بود.
در هزاره های بعد،او خود را به عنوان ارباب بر مسند سیاره زمین نشاند و مایه وحشت اکوسیستم شد.
او اکنون در آستانه رسیدن به مقام خدایی ست و آماده است تا نه تنها به جوانی جاودانی بلکه به توانایی آفرینش و نابودگری برسد.
حاکمیت انسان خردمند بر زمین تاکنون چندان حاصلی به بار نیاورده است تا به اعتبار آن بر خود ببالیم.
ما محیط اطرافمان را تحت کنترل درآوردیم،محصولات غذایی را افزایش دادیم،شهرها ساختیم،امپراطوری ها برپا کردیم و شبکه تجاری گسترده ایجاد کردیم و….
اما ایا توانستیم از میزان رنج در جهان بکاهیم؟
ثابت شده است که افزایش دائمی قدرت بشر لزوما به رفاه آحاد انسانهای خردمند نینجامیده است و منجر به فلاکتی غیرقابل تصور برای موجودات دیگر شده است.
در دهه های اخیر،تا آنجا که به وضعیت انسانها مربوط می شود،بالاخره به پیشرفت‌های واقعی دست یافتیم و قحطی و بیماری های همه گیر و جنگ را کاهش دادیم،اما وضع دیگر موجودات بیش از هر زمان دیگری به سرعت رو به وخامت می رود و بهبود شرايط زندگی انسانها هم به قدری تازه و شکننده است که نمی‌شود از آن مطمئن بود.
انسان خردمند
یووال نوح هراری
حکومت انسان خردمند بر ارض
