در وصف درخت:

درختان را میتوان مفیدترین موجودات این کره خاکی قلمداد نمود.درختان،هم اکسیژن سازند ونقش ریه دیگر موجودات را برعهده دارند. همه سایه سازند و جوارشان مکان مناسبی برای استراحت و زدودن خستگی از تن وجان خسته .هم برای ساخت وساز وهم برای نوشت افزار و هزاران فایده دیگر که حوصله آن از توان این قلم خارج است.قطعا بهترین توصیف درخت همانی ست که زنده یاد کسرایی سروده است:


توقامت بلند تمنایی ای درخت
همواره خفته است در آغوشت آسمان، بالایی ای درخت
دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار ،زیبایی ای درخت
وقتی که بادها در برگهای درهم تو لانه میکنند
وقتی که بادها گیسوی سبزفام تورا شانه میکنند
غوغایی ای درخت .
وقتی که چنگ وحشی باران گشوده است
در بزم سرد او خنیاگر غمین
خوش آوایی ای درخت
در زیر پای تو اینجا شب است
و شب زدگانی که چشمشان صبحی ندیده است
تو روز را کجا ؟ خورشید را کجا ؟
در دشتِ دیده غرق تمنایی ای درخت ؟
چون با هزار رشته تو با جان خاکیان پیوند میکنی
پروا مکن ز رعد
پروا مکن ز برق
که بر جایی ای درخت .
سر برکش ای رمیده که همچون امیدما با مایی ای یگانه و تنهایی ای درخت..!
شعر:سیاوش کسرایی

در وصف درخت