طاعون:
سرعت را در فیزیک تعریف میکنند،مسافت طی شده در واحد زمان.ایضا،تغییرات سرعت در واحد زمان شتاب نامیده می‌شود(بدون توجه به جزئیات)
آنچه امروزه و در عصرما مرتبط با پیشرفت در زمینه ای گوناگون،بوضوح عیان است،بنظر با واحد سرعت قابل اندازه گیری نیست بلکه باید با واحد شتاب توضیح داد!
شتاب فزاینده وروزافزون تغییروتحولات در همه زمینه های زندگی بشریت ودرهمه ابعاد آن غیر قابل تصور است.امروزه حجم حوادث و اتفاقات که اطلاعات واخبارآن به لطف تکنولوژی در اختیارمان قرارمی گیرد آنقدر متنوع و زیاد است که حافظه ما توان به روز نگهداشتن آنها راندارد و مرتبا اطلاعات جدید جایگزین قبلی ها شده وقبلی ها،خیلی سریع به نسیان سپرده می‌شوند.پیشرفتهایی که درصدسال اخیر نصیب جامعه بشریت شده از همه دوران پیدایش انسان خردمند بیشتر بوده است.
ازجمله این موارد که به دلیل پیدایش وانباشت اطلاعات جدیدتر خیلی زود به فراموشی سپرده شده است ،پاندمی کرونا هست که روزگاری نه چندان دور،اسباب نگرانی همه مردمان جهان بود،اما امروزه دیگر کسی اسمی از آن به میان نیاورده و یادی از آنهمه بگیر وببندها نمی‌کند و این نیست مگر همان بحث شتاب روزافزون وقایع و اتفاقات جهان معاصر.اینکه تا چندسال وچنددهه دیگر چه پیش آید قابل تصور نیست.
طاعون البر کامو
کتاب طاعون نوشته آلبر کامو،اشاره به حوادث و اتفاقات شهر طاعون زده وهران الجزایر در ۸۰ سال قبل دارد.وقتی این کتاب و روایت دکتر ریو را از مرحله اولیه شناسایی وکشف این اپیدمی در شهر،تا مرحله رسیدگی و قرنطینه و تمشیت امور بیماران و دارو ودرمان و سازماندهی متوفیان و مدیریت زندگان و مواجهه با خرافات رایج در این زمینه بین عوام و…را می خوانیم،گویی در آن شهر و آن شرایط و میان مردمانش زندگی کرده و آنچه را او روایت می‌کند به عینه لمس میکنیم چرا که تقریبا اکثر آن اتفاقات و آن روایات برای نسل ما که پاندمی کرونا و جهش های مختلفش را توام با حواشی این همه گیری جهانی تجربه کردیم امر غریبی نیست.
بنظرم اگر مسئولان و متولیان امور بهداشتی،کتاب طاعون کامو را قبل از کرونا خوانده بودند،به استناد آن تجربه،براحتی وبهتر می‌توانستند از پس مدیریت آن دوران سیاه برآیند و شاید بسیاری از آن رفتگان بی بازگشت اکنون در میان ما می بودند.
ایران و طاعون
کشور ما هم خاطرات خوبی از واگیری و همه گیری طاعون در سالیان گذشته ندارد.کامو در کتابش چندجا به طاعون ایران هم اشاراتی دارد.
آمار رسمی در دسترس نیست ولی بنا به روایاتی،در دوره طاعون آمار متوفیات در برخی شهرها منجمله کرمانشاه،رشت،امل و…از میلیونها تجاوز کرده بود.
عکس بالا مربوط است به دکتر مارسل بالتازار که درفاصله سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۱ ریاست وقت انیستیتو پاستور تهران را بر عهده داشت.تلاشها و تحقیقات این پزشک و همکاران ایرانیش در آن سالها سبب مهار بیماری طاعون در منطقه کبودرآهنگ همدان شد.
روح همه رفتگان در آرامش ابدی وراه آنها که زندگی وآرامش و آسایش و رفاه را برای جامعه بشریت به ارمغان آورده و می آورند پر رهرو باد.
طاعون
