گزارشات طبیعت گردی و کوهنوردی

مرگ راست قامتان

درختان ایستاده میمیرند...!

مرگ راست قامتان:

درختان ایستاده میمیرند…!

در طبیعت گردی و پیمایشهای کوهستانی، دیدن این نوع درختانی که ایستاده میمیرند برای هر بیننده اهل دلی قابل تامل است.

راست قامتانی از جنس سخاوت و بلندی وسطوت و زیبایی، سترگ و ستبر،تاروپود در ژرفای زمین و سر بر تارک آسمان در گذر زمان رهگذران فراوانی دیده اند. گاهی آنان را به سایه خود کشانده اند. بار خستگی را از تنشان ستانده اند. آنگاه کوله پشتی شان را مملو از ره توشه کرده وراهی شان کرده اند.

خزانها دیده و با دیده اشکبار با برگهای خود وداع کرده  اند.از آن برگهای زرین، فرش قرمزی برای زمستان بافته اند.با لباس سرد و سپید زمستان سرد به حجله رفته و تولد بهاری سبز و زیبا را جشن گرفته اند.آنها تابستانهای گرمی را تجربه کرده اند.

درختان ایستاده میمیرند…!

درختان حکم ریه موجودات زنده را دارند. اگر نباشند حیات میمیرد .بسی سردی و گرمی چشیده و زخمهای فراوان داس و تبر را تحمل کرده اند. صدای اره ها و ضجه سوختن همنوعان خود را در آتش جهل و ندانم کاری ونادانی آدمیان دیده و شنیده اند.

پذیرای پرندگان فراوانی بر شاخساران خود بوده اند. شوق و ذوق و غریو شادی هایشان را در آغازین روزهای بهاری در آغازین روزهای زندگیشان شاهد بوده اند. همواره میزبانی مهربان و بی اجر و مواجب برای جوجه هایشان بوده اند.

پیکرشان مملو از آثار ضربه دارکوبها و شاهراه مسافرت سنجابها در تلاش برای معاش است.اکنون در سفر زمان با کوله باری از خاطرات تلخ و شیرین ایستاده میمیرند.
میمیرند تا از دست نامهربان آدمیان خلاصی یابند .وگرنه در چرخه طبیعت، همه اش تبدیل است و تحول و مرگ مفهومی ندارد.

درختان ایستاده میمیرند…!

زنده یاد سیاوش کسرایی:

تو قامت بلند تمنایی ای درخت
همواره خفته است در آغوشت آسمان
بالایی ای درخت.
دستت پرازستاره و چشمت پرازبهار
زیبایی ای درخت.
پروامکن ز برق که برجایی ای درخت.
سربرکش ای رمیده که همچون امیدما
با مایی ای یگانه و تنهایی ای درخت.

پارس گیلدا
مرگ است قامتان

مطالب بیشتر

نمایش بیشتر

مدیر سایت

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق / چار تکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست..! "حافظ" ......؛ نام و نام خانوادگی:حسین شعبانی مژدهی ؛ شغل: آزاد؛ تحصیلات: لیسانس در مهندسی؛ متاهل و پدر ؛ علاقمند به طبیعت گردی و کوهنوردی و عکاسی ومستندکردن تجارب نزدیک به هفت دهه پیمایش در این محنتگه خاکی..

نوشته های مشابه

2 دیدگاه

  1. سلام و درودی بر خاسته از دل تقدیم به همدل و همراه و همکلاسی عزیز که مهرش ارتفاعات دل را طی نموده و پرچم تسخیرش را کوبیده : طبیعت گردی را وصله جور و ناگسسته فطرت انسان میدانم ، که فاصله و فرار از ان برای هیچ انسانی ممکن نیست ، چون انسان زائیده و مخلوق بزرگ خالق زیبائی هاست لذا انسان با طبیعت گردی در حقیت جستجو میکند نیمه دوم گمگشته خود را

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا