ورزش در سایه فرهنگ:
یکی از زیباترین رفتارهای اجتماعی که در سایه کسب ممارستها و مهارتهای ورزشی حاصل میشود کسب روحیه ورزشی ست.روحیه جوانمردی و کمک به همنوع،رعایت حقوق انسانها و حیوانات و حفظ محیط زیست ودر یک کلام تعامل سازنده با طبیعت و نظم آن مراتبی ست که با ورزش در سایه فرهنگ حاصل میشود.
ورزش و در پی آن،کسب مدال و مقام وافتخار ،البته خوب است .ولی اگر در سایه فرهنگ باشد بسی بهتر و سازنده تر خواهد بود.اصولا وقتی انسان به مدارج بالایی از توانمندی در هر زمینه ایی اعم از مراتب علمی یا معنوی یا بدنی یا دیگر مقامات دنیوی و معنوی میرسد، زمانی میتواند بر اطرافیان تاثیر مثبت بگذارد که ابتدائا خودرا با نظام هستی و قدرت لایزال طبیعت و جهان آفرینش مقایسه و خُردی وکوچکی خود را بنگرد.
تاثیر و میزان نفوذ پذیری فرد بر دیگران
وقتی چنین نمود البته مثل درختی پربار و بارور که شاخه هایش افتاده تر و سربزیرتر،خواهد شد.اینچنین است که دیگران براحتی میتوانند از میوه وجودش متنعم و بهره مند گردند.خود را قانع به پیمودن راه و مرام وروش او نموده ومراحل سیر وسلوک را طی و به انسانی فرهیخته وسازنده مبدل گردند.
ورزش در سایه فرهنگ،امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا مورد عنایت مربیان و پرورش دهنگان جسم و جان میباشد.در میادین ورزشی و در اوج مبارزات ورقابتهای نفسگیر ورزشی،گاهی شاهد از خودگذشتگیهای جالب توجهی هستیم که ورزشکار صرفا به جهت مراتب انسانی وجوانمردی و عنایت به مسایل معنوی ورزشی از مدال وافتخار خود صرفنظر میکند.
