گوناگون

کوشش و امید

در نومیدی بسی امید است

کوشش و امید:

در کتاب فارسی دوره ابتدایی قدیم شعری از مرحوم ملک الشعرای بهار بنام کوشش و امید درج شده بود.گویا خود مرحوم بهار هم این شعر را با الهام از یک قطعه فرانسوی بنام امید سروده بود.اگرچه بهار اسم شعرش را چشمه و سنگ نهاده است ولی وصف حال این درخت و سنگ واقع در جاده شیراز به ارسنجان است.وقتی همه راهها به بُن بست ختم میشود و سوها به کورسو تبدیل میگردد باید تلاش کرد و امیدوار بود.برای بقا چاره دیگری متصور نیست.

درنومیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است.

عکس:اینترنت

جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه به سنگی دچار

به‌ نرمی‌ چنین گفت با سنگ سخت‌:
کرم کرده راهی ده ای نیک‌بخت

جناب اجل کش گران بود سر
زدش سیلی وکفت‌: دور ای پسر!

نشد چشمه‌ از پاسخ‌ سنگ‌، سرد
به کندن دراستاد و ابرام کرد

بسی کند و کاوید و کوشش نمود
کز آن سنگ خارا رهی برگشود

ز کوشش به‌ هر چیز خواهی رسید
به‌ هر چیز خواهی کماهی رسید

برو کارگر باش و امّیدوار
که از یاس جز مرگ ناید به‌بار

گرت پایداریْسْت در کارها
شود سهل پیش تو دشوارها

پارس گیلدا

کوشش و امید

مطالب بیشتر

نمایش بیشتر

مدیر سایت

من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق / چار تکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست..! "حافظ" ......؛ نام و نام خانوادگی:حسین شعبانی مژدهی ؛ شغل: آزاد؛ تحصیلات: لیسانس در مهندسی؛ متاهل ، پدر و پدربزرگ ؛ علاقمند به طبیعت گردی و کوهنوردی و عکاسی ومستندکردن تجارب نزدیک به هفت دهه پیمایش در این محنتگه خاکی..

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا