گنجنامه:
شاید با شنیدن نام گنجنامه در وهله اول ذهن ما به سمت و سوی نامه یا نوشته ایی میل پیدا کند که حاوی نقشه یا آدرس محل دفن گنجی گرانبها باشد.ولی گنجنامه ایی که در اینجاقصد معرفی آنرا داریم اگرچه در بطن و متن کتیبه اش گُهرهای فراوان دارد ولی هیچ قرابتی با گنجهای مرسوم و معمول ندارد.
گنجنامه همدان نشانی از گنج بی رنج نیست!
گنجنامه این سفرنامه،رنگ و بو و نشانی از گنجی که نابرده رنج بدست آید ندارد.بلکه گنجی ست که پیشینیان ما با رنج فراوان بدست آوردند.با چنگ و دندان وبا شایستگی و لیاقت حفظ کردند و به ما سپردند.
گنجنامه یا همان کتیبه های باستانی دره عباس آباد همدان در دامنه کوه الوند که برخی هم به جنگنامه( حاوی شرح فتوحات پادشاهان و…)نیز اتلاق میکنند حاوی گنجی از جنس نابرده رنج نیست.کتیبه ایست به سه زبان پارسی باستان،عیلامی و بابِلی در دل صخره ایی از کوه سر به فلک کشیده الوند.
این اثر از دوران هخامنشیان و پادشاهی دوران داریوش بزرگ و خشایارشاه برجای مانده است.
گنجنامه اگرچه نشان از گنج و دفینه های مادی نمیدهد ولی گنجی معنوی وبزرگ حاصل رنج فراوان پیشینیان ما را آدرس دهی میکند.و آن گنج آزادگی،شجاعت،تلاش،گنجینه معرفت وفرهنگ و خداشناسی،توسعه و بسط نشاط و شادی برای خود و همگان است. طرد نژادپرستی،گنج مکتوب سازی تجارب و خیلی چیزهای دیگر.
گنجی عظیم بیادگار مانده از بیش از ۲۵۰۰ سال پیش که نشان از عظمت ایران و اعتقاد راسخ ایرانیان باستان و پادشاهان قدرتمندشان به اهورامزدا همان خدای احد واحد یکتا ومعیارهای والای انسانی.
پادشاهانی که در اوج قدرقدرتی،قدرت خویش را منبعث از قدرت خداوند دانسته ومردمان را توصیه به شادی و صلح میکردند.دشمنان را بر نمیتافتند.تبعیض نژادی را طرد ومنافع ملی ممالک تحت تصرفشان بر هرچیز دیگر ارجح میدانستند.
گنجنامه
