صعود به قله سردگاه،اسفند 97
قله سردگاه منجیل،قله ایی دور در روزی با هوای متغیر ولی عالی.ساعت شش و بیست دقیقه صبح مورخ 24 اسفند نود و هفت از کنار سرو کهنسال هرزویل استارت زدیم. در صبحی دل انگیز وزیبا ومترنم درمعیت نم نم باران و حمایت کاورهای ضد آب.همزمان لذت بردن از قدم زدن در دل جنگلهایی با درختان زیتون و کاجهای سوزنی.با بوی وصف ناشدنی علفهای نورسته در کنار رودخانه ایی خروشان که آسیمه سر میرفت تا در دل سپیدرود زیبا آرام بگیرد.
کمی بعدتر صرف صبحانه. سپس چالش هیجان انگیز عبور از عرض همین رود خروشان آنهم در دو جا،آنگاه که در صفی به ردیف به سمت هدف رهسپار بودیم.آواز خوانی و جوش خروش غیر قابل توصیف بلبلان و گنجشکها وپرستوهای و چلچله های شاد.شاید در پی یافتن جفتشان یا ساختن آشیانه شان و یا هر چیز دیگر.در مسیری که اکنون مفرش شده بود به بنفشه های زیبا و پامچالهای خوشرنگ و گلهای وحشی رنگارنگ در زمین ودرختان نو شگفته و پر شکوفه و بارور که گویی ختم قائله زمستان سرد وسیاه را خوانده وهمه اراده کرده اند تا در چند روز آینده دست سرد بی رمق اسفند را در دستان گرم و توانمند فروردین قرار دهند..!
ادامه مسیر
بعد از عبور از ییلاق چیک چیک بلاغی و فرو کش کردن باران، مه زیبایی بسرعت منطقه را فر ا گرفت . با عبور از ییلاق اُغری بلاغی، کم کم آثار برف بر زمین هویدا شد وشرشر آبهایی که ار بالادست به سمت پائین سرازیر بود حکایت از حجم برف در ارتفاعات بالاتر مینمود. در این اثنا که همه همنوردان رو به سو قله داشتند ،گاه گاهی هم چشم به عقب سر میدوختند تا از دیدن صحنه های زیبایی که طبیعت در پشت سرشان ایجاد کرده بود بی نصیب نمانند .مناظری که چشم از تماشای همه آن تنگ بود با لنز محدود دوربینها عکسهایی به یادگار گرفته میشد .
با کم کردن لباسها و نوشیدن آب در ییلاق نودی سودی، وارد منطقه نودی عنبر شدیم.در اینجا تعدای از همنوردان اُتراق نمودند .البته آتشی که بر افروختند بعدا موقع برگشت کمک شایانی به دیگر همنوردان نمود تا غذایی گرم میل نمایند.از ییلاق نودی عنبر تا خط الراس ،مسیر پوشیده از برف بود.برفی زیبا با حجمی زیاد گاهی تا 60-70 سانتی متر که زحمت برفکوبی آن بر عهده آقای یوسفی راهنمای برنامه ونیز همنوردان پرتوان بود.
یک غایب بزرگ
چیزی که در این صعود جالب بود غیبت باد معروف منجیل بود که لذت صعود را دوچندان نمود.در ساعت یک و ده دقیقه بعد از ظهر روی قله سردگاه قرار گرفتیم.ضمن تبریک به همدیگر عکسهایی برسم یادگار گرفتیم.بدلیل استعداد هوا جهت طوفانی شدن وشروع بارش برف بلافاصله و بسرعت راه برگشت را در پیش گرفتیم .در مسیر برگشت ودر لحظه ایی که آسمان کمی صاف وابرها به حاشیه رانده شدند برخی از قلل شاخص جنوب غرب و جنوب گیلان شامل قله نراب(لینک صعود به قله نراب) و پشته کوه(لینک صعود به قله پشتکوه)ونیز قله قاجار و قافلانکوه از استان زنجان جلوه گری میکردند که سپید پوش سر به آسمان سائیده بودند.وسوسه صعود به آن قلل دلها و ذهنهای همنوردان را لحظاتی به خود مشغول نمود.
برگشت و صرف ناهار
پس از ورود به ییلاق نودی عنبر و صرف نهار، مسیر برگشت را ادامه داده ومثل مسیر رفت با چالش شدیدتر آب خروشان رودخانه که اکنون بدلیل آب شدن برفها ،جریان آبش بیشتر هم شده بود مواجه شدیم.خوشبختانه با تدبیر همنوردان با تجربه ،همه همنوردان بدون هیچگونه مشکلی ازعرض رودخانه عبور و در ساعت شش ونیم عصر پس از بالغ بر 12 ساعت پیمایش رویایی به محل سرو کهنسال رسیده و عازم رشت شدیم.
سرپرستی بی نقص و مدیریت مطلوب زمان وآمادگی همه همنوردان و همدلی و همکاری آنها در این برنامه سبب شد که یکی از زیباترین و خاطره انگیز ترین صعودها رقم بخورد .قسمت این بود که آخرین پیمایش سال نود و هفتمان چونان سال 96 با باشگاه کوهنوردی البرز رقم بخورد.روز ی زیبا در مسیری بهشت گونه با یارانی از جنس صلابت واستواری و عشق و خاطره ایی ماندگار .جای همه انهای که از همراهی آنها در این صعود محروم بودیم خالی و سبز..
سال 97 سال صعود به قلل نرفته بود
سال 97 برای من سال صعودهای فنی به قللی که نرفته بودم بود.جا دارد در اینجا از باشگاههای کوهنوردی البرز،سپهر،تیلار و نیز کوروش کبیر که در جوار آنها و در سایه زحمات و برنامه ریزی های آنان صعودهای سال 97صورت پذیرفت تشکر وقدردانی کنم.امید که شاهد اوجهای روز افزونشان در همه ارکان زندگی فردی و اجتماعی در همه زمینه هاباشیم.سالی مملو از موفقیت برای همه آرزومندم…
لینک مطالب مرتبط
پارس گیلدا
پشت این کوه قشنگ که همه پر شده از صخره و سنگ،سبزه زاریست که دل می برد از سینه تنگ…!