اینجا خانه ماست:
در سال 1990 در حالیکه فضاپیمایی وویجر1 پس از سیزده سال از پرتاب واتمام ماموریت اصلی خود بفاصله 6میلیاردکیلومتری زمین در حال خروج از منظومه شمسی بود، ناسا وظیفه تعریف نشده ایی بر او محول کرد.از طرف آقای کارِل سِگِن دانشمند برجسته اخترفیزیک که در آن زمان مشاور عالی ناسا بود به مهندسین بخش کنترل دستور داده شد که دوربین فضاپیما را به سمت زمین بگیرند تا از آن فاصله از زمین عکس گرفته شود.با توجه به ریسک بالا و در عین حال کارتعریف نشده ، در ابتدا مهندسین ذیربط از اجرای فرمان سر باز زدند ولی در نهایت این آقای سِگِن بود که پیروز شد.
دوربین بمدت5/5ساعت به سمت زمین زوم شد و 60 عدد فریم بدست آمد که نتیجه اش آنچه که در عکس بالا میبینیدشد.یک لکه آبی رنگ بسیار کوچک وکوچکتر از یک پیکسل بعنوان زمین معرفی و رسانه ایی شد.وقتی این عکس به رسانه ها رسید فلاسفه را دچار بحران فکری و به اصطلاح خودشان یاس فلسفی نمود.
این نقطه کوچک کجاست؟
براستی این نقطه کوچکتر از یک پیکسل در کجای عالم هستی قرار دارد؟و با کدام جزء از اجزای کائنات قابل مقایسه است؟جایگاه انسان در این نقطه کجاست؟.
این نقطه کوچکتر از یک پیکسل، همانجایی ست که خانه ماست.محل زندگی ماست.همانجا متولد میشویم،جشن میگیریم،کار میکنیم،زندگی میکنیم،دعوی وجنگ وستیز واختلاف وآشتی وعشق ومهر ومحبت وکینه و ریا ودغل و…همه و همه در همین پیکسل کوچک صورت میپذیرد.در همینجاست که گروهی خود را قیم دیگران میدانند وهر گونه جور وظلم وستمی بر دیگران وهمه موجودات روا میدارند که بلکه به سبک و سیاق خود ودر جهت جلب وتامین منافع بیشتر خویش، جهان را تیول خود قرار دهند.عمر و اندازه ما در مقایسه با عمرو اندازه زمین وهمینطور با بقیه اجزای جهان هستی آنقدر خُرد و ناچیز است که اصلا قابل به حساب آمدن نیست.شاید اگر درکی از جهان از این بُعد داشته باشیم بسیار بهتر بتوانیم در جوار هم زندگی کنیم.
اینجا خانه ماست
از خواندن متن هایی که در پارس گیلدا مینویسید بیشتر از بقیه متن های فضای مجازی لذت میبرم’اگر امکان داشته باشد’زمان و تاریخ بارگذاری مطلب در سایت را مشخص فرمایید.سلامت باشید.
درود و ارادت
نظر لطف شماست آقای محمدی عزیز.خوشحالم که مطالب مورد عنایت شماست.
پیشنهاد بجایی ست.اطاعت امر