سنگ:
از سنگها زیاد دیده و شنیده ایم.این پدیده یکی از قدیمی ترین و اصلی ترین عناصر تشکیل دهنده کرات و منجمله زمین ماست.پوسته زمین از آن تشکیل یافته است.در تعریفش میگویند مواد جامدی که از پیوند چندین کانی تشکیل شده است.اصلی ترین کانی شکل دهنده سنگ ،عنصر سلیس است.به سنگهای بزرگی که سر از خاک بیرون بیاورند صخره میگویند.
سنگها به سه دسته آذرین،رسوبی و دگرگونی تقسیم میشوند.دانش مربوط به آن بسیار بسیط و وسیع است.بطوریکه امروزه دانش سنگ شناسی به تحقیق و مطالعات در این زمینه میپردازد.از قدیم الایام تا امروز،سنگها کاربرد وسیعی در زندگی بشریت داشته و نقش مهمی ایفا کرده و میکنند.اما در طبیعت و درکوه بهتر و واضحتر میتوان سنگ را دید و از ابهت و زیبایی های آن لذت برد.
مظهر استقامت
سنگها مظهر استقامت و ایستادگی در قبال عوامل طبیعی و باد و باران و فرسایش هستند.گاه پس از سالها و درنتیجه ایستادگی در برابر عوامل طبیعی چنان چهره زیبایی از آنها باقی میماند که بیننده از رویت رخسار زیبایش به وجد می آید.منجمله همین سنگی که عکسش را میبینید.حتما دانش سنگ شناسی میتواند عمر و جنس انرا براحتی تشخیص داده و از این چهره زیبا رمزگشایی نماید.
در خاتمه یادآوری میکنم که متخصصان ذیربط توصیه اکید دارند که در مواجهه با اینگونه سنگها ،نسبت به جابجایی آنها اقدام نکنیم.بلکه فقط با دیدن رخسار زیبایش از زیبایی آن لذت ببریم.محققان وپژوهشگران برای تحقیق و مطالعه نیاز دارند که سنگها را در محل خودش ارزیابی و مطالعه نمایند.
توضیح:عکسها مربوط به صعود مورخ چهارم آذر 1401 در اطراف قله کله قندی ماسوله میباشد.