مرد عمل:
همه قُدقُدمیکنند اما کیست که خاموش در لانه بنشیند و تخمها را بپرورد…!؟
وقتی به اعماق این جمله نیچه دقیق میشویم به رژفای مفهوم آن پی خواهیم برد.در دنیایی که بسیاری از راه حرف زدن امرا معاش میکنند.در کشورهای توسعه نیافته که بدلیل عدم آگاهی مردم ،برای حرف زدن و حرف نامربوط زدن هیچ گونه مواخذه ایی از سوی هیچ نهادی انجام نمیگیرد ،هستند آدمهایی که از راه حرف زدن معاش میکنند.فریفتن مردم در غیاب آگاهی و سواد کاربردی، در این کشورها عادت روزانه غالب مسئولان و بخشی از مردم است .طبیعی ست آنکه مرد عمل است و اصطلاحا عملگراست خود را از این نوع تبلیغات وماشین تبلیغاتی بی نیاز میبیند .ساکت وآرام بدنبال اجرای برنامه های خویش است.حتی کشورهایی که بدور از شعارزدگی برنامه های واهداف بلندمدت خود را تعقیب میکنند نیز شاهد موفقیهای عظیم خود را در همه عر صه ها به آغوش میکشند.منافع ملی مردمان خود راتامین و به استقلا واقعی جامه عمل میپوشند.
شعارگرایی وشعارزدگی که سیاستی شکست خورده از مکانیزم پروپاگاندا و عربده کشی های میدانهای رزم جنگهای باستانی ست امروزه جای خود را به فعالیتها نرم داده والبته آنها که هنوز از قافله تکنولوژی عقبند همچنان تنها مستمکسشان همان روشهای کهن “خود بزرگ پنداری” ست.نیل به این روش جهت ترساندن مخالفان فقط با حرف زدن وفریفتن ممکن است که آنهم دیگر کاربردش را از دست داده است.
بقول فردوسی شاعر بزرگ:
دوصد گفته چون نیم کردار نیست
بزرگی سراسر به گفتار نیست
مرد عمل
