نوب:
نوب یک کانال آبرسانی چوبی سنتی شامل بخشی از تنه یک درخت است که داخل استوانه آن بکمک تیشه نجاری تخلیه گردیده است.این وسیله در قدیم و قبل از پیدایش لوله پولیکا و کانالهای بتونی و سیمانی آبرسانی کاربرد فراوان برای منظورهای مختلف داشته است:
۱- کاملا تخلیه و دو طرف سر و ته باز برای عبور آب از عرض رودخانه بمنظور تامین آب شالیزارهای.شالیکاران قدیمی شمالی بکمک این وسیله، آب را از روی آب عبورمیدادند.
۲- دو طرف بسته به منظور تهیه آبغوره.
توضیح اینکه: انگور یا غوره را پس ازچیدن از درخت انگور(رز) و شستن وخشک کردنش در یکطرف این وسیله میریختند و انطرف دیگر را روی قطعه چوبی بالاتر نسبت به طرف دیگر قرار میدادند. آنگاه یک نفر پای خود را شسته و وارد آن میشد و غوره را لگدمال کرده و آبش که در طرف پائین تر جمع میشد را جمع آوری ودرظرف شیشه ایی میریختند تا از آن جهت مصارف غذایی استفاده کنند.
۳-یکطرف بسته و طرف دیگر نیمه باز مثل همین عکس بمنظور استفاده آبشخور گله و تامین آب آشامیدنی آنها در ییلاقات
نیازی به توضیح نیست که ساقه درخت جهت تراشیدن نوب باید حتماصاف میبود.

بطور کلی قبل از حضور و ورود سنگ واجر وسیمان و حلب در ساختار سازه های روستائیان چوب نقش اساسی است.
امروزه دیگر تکنولوژی بکمک بشریت آمده و با ابداع انواع و اقسام ابزارها،دیگر این روشهای سنتی کاربرد آنچنانی ندارند اگرچه بازهم در روستاها و جنگلها، برخی جنگل نشینان و ساکنان کوهستانها همچنان ابزارهایی با این سبک وسیاق تولید نموده واستفاده مینمایند.
پارس گیلدا
نوب