ورزش کوهنوردی:
ایا ورزش کوهنوردی مضر است؟.بعبارت صحیحتر ایا مضرات این ورزش در مقایسه با فواید آن قابل اغماض است؟.این سوالی ست که شاید کرارا تا کنون از خود پرسیده و یا از ما پرسیده شده باشد.
آنچه مسلم است ورزش فوق نیز مثل همه ورزشهای دیگر دارای فواید بیشمار والبته آسیبهای مربوط به خود است.کوهنوردی ورزشی سنگین و مبادرت به انجام آن مستلزم پذیرش ریسک بالاست.برای کاهش عوارض این ورزش وکم کردن ریسک آن ،باید قواعد واصول آنرا آموخت و به آن عمل نمود.
برای انجام این ورزش ، کسب آمادگی از اهم مهمات است .ضروری ست تمرینات اصولی زیر نظر مربی مورد تائید انجام شود.متاسفانه شمار قابل توجهی از علاقمندان به این ورزش در حال حاضر، بدون تجهیزات و تمرینات وآمادگی بدنی و تغذیه مناسب وبهره مندی از دانش کوهنوردی ،اقدام به پیمایش مینمایند و البته به بدنشان اسیب میرسانند.
تثلیث “ت”
در ورزش کوهنوردی تثلیث *ت* نقش مهمی دارد یعنی تجهیزات کافی، توان بدنی توام با آمادگی روحی و در نهایت تغذیه مناسب.کاربرد درست تجهیزات مستلزم آموزش و نیز ارتقا توان بدنی در اثر تمرینات درست در کنار تغذیه مناسب است.
متاسفانه تجهیزات خوب گرانند.و اغلب علاقمندان به کوه به تمرینات و آمادگی بهاء نمیدهند.در آخر هفته یک کوله نامناسب روی دوششان میگذارند و عازم کوهند.این روش در هیچ کجا تعریف شده نیست. ای بسا حوادث تاسفبار در نتیجه آن بوقوع میپیوندد.
ریسک بالا در کوهنوردی
همانگونه که گفته شد ریسک اسیب در کوهنوردی بالاست.در صورت مبادرت به این ورزش مسایل ایمنی و آموزشی باید دقیقا مراعات گردد.بکرات در کوه شاهدم بسیاری از همنوردان حتی از نوشیدن اب کافی به این دلیل که تشنه نیستیم ابا دارند.حال آنکه اگر بدانند فقط همین یک قلم چقدر در تامین سلامتی آنها در پیمایش و لذتبخشتر شدن کوهپیمایی موثر است چنین نمیکنند.همه اینها برمیگردد به ارتقا دانش کوهنوردی.
