چرا:
همه ما حسب مدت زمانی که در این سیاره خاکی زیسته ایم گاهی ممکن است سوالاتی به ذهنمان خطور کند و برای پیدا کردن پاسخش به فکر فرو رویم.چنین سوالات مشابهی در ذهن دیگران نیز حتما خطور مینماید و در صدد یافتن پاسخش خواهند بود.
فلسفه پیدایش ما چه بوده است؟.
از کجا آمده ایم و به کجا می رویم؟.
آیا خویشاوندان دیگری در این جهان نامتناهی داریم؟ کجا و چگونه؟.
اصلا آیا تاکنون درست زیسته ایم؟.
چرا باید سرنوشت ما در این جغرافیا و اینگونه رقم بخورد؟.
آیا آنان که در جغرافیای دیگری زندگی میکنند از ما خوشبختترند یا نه آنها هم بنوعی در رنجند فقط نوع رنجی که می کشند با ما تفاوت دارد؟اصلا چرا باید رنج بکشیم؟ آیا موجودات دیگر هم مثل ما در رنجند یا فقط ما انسانها هستیم که خود را درگیر مقولاتی مثل خوشبختی و بدبختی نموده ایم؟
سوالات دیگران
اگر با دیگران در این خصوص محاوراتی داشته باشیم خواهیم یافت که برغم مشترک بودن سوالات، پاسخها حسب نوع دیدگاه افراد متفاوت است.منشا بسیاری ازنارضایتی های فردی و اجتماعی به چرایی ها و چگونگی های واقعیات زندگی بر میگردد و به میزان اطلاعاتی که ما از گذشته خود( گذشته انسان) و اينکه چطور شد که ما،ما شدیم مرتبط میباشد.
هرچقدر اطلاعات ما وسیعتر و جامعتر باشد،تجزیه تحلیل شرایط موجود برای ما راحتتر و اتخاذ تصمیم جهت چگونگی سهیم شدن در تغییر شرایط،سهلتر و البته ایمن تر خواهد بود.
بزگترین فضیلت انسان آگاهی ست
اگر میخواهیم از میزان دلشوره گی ها و نگرانی های خود نسبت به آینده و سرنوشت خود بکاهیم و راه وروش منطقی تری جهت مواجهه با مسائل و حل آنها اتخاذ نمائیم لاجرم راهی نیست که بکمک کتاب سطح آگاهی های خود را ارتقا ببخشیم.برای این مهم وقت بگذاریم.انسانهای با فضیلت راحتتر زندگی می کنند وآگاهی بزرگترین فضیلت انسان است.
آگاهی یک دشمن دیرینه و خطرناک دارد وآن جهل است.تعجب نکنید که او جهت غلبه بر آگاهی از هر ابزاری استفاده میکند حتی متوسل به علم میشود.جهل،قادر است براحتی علم را مصادره و مفاهیم آن را جعل نماید.اگر امروزه میبینیم که این حجم اطلاعات بصورت رایگان در فضای مجازی توزیع میشود،شک کنیم بسیاری از آنها لشکریان جهلند که جهت غلبه بر آگاهی تلاش میکنند.
آگاهی را فقط با مطالعه میتوان ارتقا بخشید.وقت بگذاریم و برای تراز کردن ناترازی های آگاهی،کتاب بخوانیم!.
ممکن است فی البداهه،مشکل دیرینه ما حل نشود ولی با تداوم این رویه میتوان امیدوار بود.

چرا