ییلاق چورن:
در دوم خرداد سال ۱۳۹۰ برای طبیعت گردی به ییلاق چورن از توابع تالش(گیلان)رفتیم
از وسط های شهر طولی تالش ،جاده ایی به سمت کوهپایه که ابتدایش اسفالت و سپس خاکی و غالبا پیچ در پیچ شیبدار کوهستانی جلورفتیم،آن روز بخت یاربود و هوا مساعد ولذا با مینی بوس حدود سه ساعت در آن جاده خاکی نیسان رو پیشروی کردیم..
به دشت بی انتهایی رسیدیم مملو از گلهای بلند و بزرگ شقایق سرخ و دیگر گلهای وحشی خوشرنگ که شقایقهای خوش قد وقامت در آن پهنه بی انتها جلوه گری خاصی می نمودند…
در آنجا یاد آن ترانه معروف افتادم خطاب به شقایقهای گلدانی!
شقایق جای تو دشت خدا بود،نه تو گلدون نه توی قصه ها بود…!!
واقعا در دشت پهناور طبیعت وقتی شقایق بروید هیچ گلی فرصت عرض اندام ندارد!
اقای سعادتی(نفروسط در عکس زیر)راهنمای محلی ما و آقای محمدی هم یارغار قله ها و صخره ها
درآن دشت وسیع چند کیلومتر جلو رفتیم که همه مسیرمملو از سبزه و گل و پوشیده از شقایق بود،کلیه عکسهاباتلفن همراه گرفته شد.دردوردستهاودر ورای ابرها،قله با عظمت بغره داغ با ارتفاع بیش از سه هزارمتر جلوه گری میکرد.
ازجلوه های زیبای مسیر ،مشاهده زندگی عشایر چادرنشینی بود که بتازگی در منطقه مستقر شده بودندوبه رتق و فتق اموردامهایشان مشغول بودند.
اینهم یکی دیگر اززیبایی های مسیر،
دربرگشت ودرشهر تالش به مناسبت تولدم که دوم خرداد است،هرکدام از همنوردان با یکعدد بستنی کیم میهمان من بودند..
