جام می و خون دل:
آب از لوازم اصلی و اساسی حی و حیات موجود زنده است .هرکجا که آب باشد زندگی جریان دارد.اما در کوهستان تهیه آب به راحتی میسر نیست .مخصوصا در جائیکه چشمه نباشد و یا باشد ودر دوره ایی از سال آب نداشته باشد.
تهیه آب گاهگاهی با سختی ومشقت همراه است.
مثل این خانم که با سختی فراوان تکه های برف یخ زده را بکمک داس خویش از درون یخچال غار قله درفک جدا و به بالا و محل اسکان خانواده خویش حمل میکند. تا آن را آب کرده و از آن جهت مصارف روزمره خویش استفاده بکند!.
البته او باید اینکار را در چند مرحله رفت وبرگشت انجام دهد..
موضوع اینجاست که ما با کفش کوه به داخل آن غار رفتیم حال اینکه ایشان با همان پاپوش سنتی محلی موسوم به گالش مبادرت به فعالیت روزانه مینمایدبدون هیچ گلایه ایی یا توقع ایی!.
جام می و خون دل هریک به کسی دادند!.
چالش آب بدلیل عدم مدیریت مناسب آن هم اکنون گریبان بسیاری از کشورها منجمله کشور ما را گرفته و مشکلات عدیده ایی را سبب گشته است.مدیریت آب مثل مدیریت منابع مالی و پولی وبلکه بیشتر دارای اهمیت است.کشورها برای داشتن آینده ایی مطمئن باید حساب ذخیره آبی باز کنند وبرای مصرف آب دقت نظر و وسواس فوق العاده ایی بخرج بدهند.
یکی از فواید کوهنوردی و فرار از شهر ،اشنایی با نوع زندگی کوهنشینان و عشایراست واینکه نوع تعامل آنها با طبیعت چگونه است!.
دراین عکس یکی از همنوردان ما در انتقال تکه ایی از یخ به بیرون از غار به ایشان کمک میکند..
متاسفانه زندگی بخش زیادی از مردم در روستاهای کوهپایه و عشایر کوچ نشین چنین
است..!
بقول حافظ:
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
در کار گلاب و گل، حکم ازلی این بود
کان شاهد بازاری و این پرده نشین باشد..!
عکسها،سال ۱۳۹۵،برنامه صعود به قله درفک
