درخت تبریزی:
در توضیحات درخت تبریزی آمده است،درختی ست راست قامت که ارتفاعش گاهی تا سی متر میرسد.برگهای این درخت، پهن و بشکل لوزی ست.بدلیل راست بودن تنه این درخت،در قدیم گزینه مناسبی برای تیرریزی ساختمانهابود.یادآور میگردد تُردبودن ونرم بودن چوبش پوسیدگی و استهلاک زودرسش را به همراه دارد.
در تبریز بنام لشه قلمه معروف است. از آن برای تعیین مرزبندی اراضی استفاده میشود.گرچه نامش تبریزی ست ولی در گلپایگان یکی از درختانی ست که در باغات، عرض اندام میکند.تکثیر این درخت از طریق قلمه صورت میگیرد ونام علمیش POPULUS NIGRA میباشد.
همانگونه که از عکسها مشهود است زیبایی این درخت بلند قامت با برگهای زرد و نارنجی اش در اواسط پائیز در بین باغات چای، که دارای درختان کوتاه قامت در اطراف خود هستند جلوه گری خاص دارد.امروزه نسل درخت تبریزی کم شده وجای خود را به یک نوع درخت صنوبر اصلاح شده داده که موردپرورش قرار میگیرد واستفاده صنعتی و ساختمانی دارد.
اگر در اثنای مسافرتها دقت کرده باشید گاهی در حاشیه جاده ها پرندگان مخصوصا کلاغهای زیادی را خواهید دید که بدلیل علاقه وافر در ساختن آشیانه خود در ارتفاعات بالا، از این درخت بعنوان مامن مناسبی برای ساخت لانه خود استفاده میکنند.گاهی چنانچه فضا اجازه ندهد مبادرت به ساخت چندین لانه در یک درخت مینمایند.
