قله خلنو:
خُلنو از جمله قُلل رشته کوه البرز مرکزی به ارتفاع 4375 متر از سطح دریاست.
این قله از سمت جنوب به شمشک و رودبار قصران،از سمت شمال به دره رودخانه وارنگرود،از سمت شرق به دشت لار(محدوده لواسانات)،واز سمت غرب به خط الراس هرزه کوه و دره رودخانه کرج متصل است.
قله پُربرف خُلنو و ارتفاعات اطراف آن،سرچشمه اصلی رودخانه خروشان وارنگرود است.گفتنی ست این رودخانه سرچشمه و منبع اصلی دریاچه سد کرج است.عمومی ترین مسیر صعود به قله خلنو از روستای لالون بخش رودبار قصران است .وجه تسمیه لالون از گلهای لاله این منطقه گرفته شده است.ارتفاع این منطقه از سطح دریا 2380 متر است.
امروزه جای جای این منطقه،عرصه تاخت تاز ژنهای برتر قرار گرفته است!.کسانیکه با برج وبارو سازی های فراوان، دیگر جایی برای عرض اندام لاله های لالون باقی نگذاشته اند.!
قله خُلنو(بام استان تهران)
قله خُلنو بعد از دماوند و علم کوه به همراه آزاد کوه سومین قله مرتفع البرز مرکزیست.گذر از تیغه ژاندارک آن (خط الراس قله برج به قله خلنو) برای رسیدن به قله ،آنرا به یکی از سرسختترین قلل فنی ایران وبقول کشتی گیران “چغر بدبدن “تبدیل کرده است!.
صعود به آن مخصوصا در فصل زمستان،بدون تخصص و تبحر کافی در کوهنوردی و سنگ نوردی وابزار فنی لازم کم خطر نیست.
از چند سال پیش در صدد صعود به این قله بودم.هر وقت بدلیل شرایط جوی خاص که در اغلب روزهای سال بر این قله حکمفرماست ،برنامه صعود محقق نشد.
تحقق رویای صعود
امسال(98) صعود ما به این قله با برنامه ریزی باشگاه کوهنوردی سپهر در تاریخهای 14 و 15 خرداد 98 انجام شد. هوا،بسیار مطلوب وعالی بود.منهای دوساعت آخر روز دوم که با رعد و برق واندکی بارش و طغیان آب رودخانه وارنگرود و چالش عبور از آن گریبان ما را گرفت،مورد خاص دیگری در این برنامه صعود روی نداد.
مسیر برگشت اما در دامنه پربرف کوه، بصورت فرود به روش سُرسُری انجام شد.ضمن ایجاد هیجان فراوان به برنامه ،سبب شد که یک ونیم تا دوساعت از برنامه جلو بیفتیم. اگرچه در انتهای برنامه با چالش طغیان آب رودخانه وارنگرود و تاخیر ایجاد شده در عبور از رود ،جبران شد!.
صعودما همراه با یک تیم سی نفره آماده و گاممان متوسط بود،این صعود دوروزه انجام شد.در روز اول فاصله روستای لالون تا چشمه خُلنو(بعد از چشمه تلخ آب)به ارتفاع تقریبی ۳۱۰۰ متر از سطح دریا را که محل نصب چادر و شب مانی بود را پنج و نیم ساعته پیمودیم.
روز صعود
روز دوم،ابتدا بعد از پیمایش دره ایی که مملو از برف بود به گردنه ورزآب رسیدیم.در اینجا قله برج هویداست.از این نقطه ببعد جهت رسیدن به قله،دو راه موجود است.مسیر مستقیم و کفی که به کاسه موسوم است ودر نهایت با پیمودن کفی و چند شیب تند به قله خلنوی اصلی منتهی میگردد.مسیر سمت چپ که به قلل برج و خلنوی کوچک و تیغه ژاندارک و در انتها به خلنوی بزرگ منتهی میگردد.
صعود از تیغه ژاندارک
ما چون قصد صعود از مسیر تیغه ژاندارک را داشتیم مسیر دوم را برگزیدیم.فاصله چشمه(محل شبمانی) تا قله بُرج به ارتفاع ۴۳۲۵متری را پنج و نیم ساعته طی کردیم. سپس پیمایش خط الراس قله برج و خلنوی کوچک تا خُلنو بزرگ به ارتفاع ۴۳۷۵ متر از روی تیغه های ژاندارک،کلا دو ساعت طول کشید.البته سختی مسیر تیغه ژاندارک قابل ملاحظه و عبور از آن حتما باید توام با احتیاط فراوان باشد.
گزارش صعود به قله خُلنو
برای تیم ما که از رشت یعنی ارتفاع تقریبا صفر عازم قله فوق بودیم ،برنامه باید بصورت دوروزه اجرا میشدتا همهوایی لازم ایجاد شود. ولی کوهنوردان آماده که از تهران واطراف با نفراتی کمتر قصد صعود به این قله را داشته باشند میتوانند بصورت یک روزه نیز صعودنمایند.
همانگونه که ذکر شد برای صعود به این قله،میتوان از مسیر کاسه نیز اقدام نمود.یعنی پس از گردنه ورزآب بجای پیمودن نیمدایره سمت چپ کاسه و قرار گرفتن روی قله برج و خلنوی کوچک و سپس طی کردن تیغه ژاندارک،میتوان از طریق قطر دایره کاسه مستقیما راه قله را در پیش گرفت.در این صورت ضمن کوتاه تر شدن وآسانتر شدن پیمایش،در انتها با طی چند شیب نسبتا تند به قله دسترسی پیدا میکنیم.
توضیحی در مورد ژاندارک
توضیح اینکه: دوشیزه ژاندارک،مبارز فرانسوی در سال 1431 میلادی در یکی از میدان های شهر روآن فرانسه به دستور دادگاه کلیسا در سن 19 سالگی به آتش کشیده و سوزانده شد.
جرم :ضدیت با قوانین کلیسا ،کفر و الحاد،پوشش مردانه!.
25سال بعد،یک دادگاه تجدید نظر به شرافت او رای داد.وجه اشتراک نام این تیغه فنی کوهنوردی در مسیرقله خلنو و آن مبارز فرانسوی مشخص نیست .
ژاندرک یا ژاندارم؟
توضیحات زیر از دکتر حسن محسنی عضو باشگاه کوهنوردی وسنگنوردی اسپلیت در مورد تیغه های موسوم به ژاندارک است:
همه کوهنوردان نام تیغه های ژاندارک را شنیده اند که در مسیر برج خلنو به قله خلنو کوچک و خلنو بزرگ قرار دارد و هر ساله کوهنوردان بسیاری از آن راه به سوی قله خلنو میروند.
اما نام درست آن تیغه ها یا سوزنی ها، «ژاندارم» است نه ژاندارک (Jeanne d’Arc) یا همان دوشیزه اورلئان که در قرن ۱۵ میلادی میزیسته و قدیسه و قهرمان ملی فرانسه است. این تیغه ها به دوشیزه ژاندارک، هیچ ارتباطی ندارند و این یک غلط مصطلح است. چرا که:
واژه ژاندارم (gendarme) در زبان فرانسه معانی متعددی دارد که در زبان فارسی بیشتر معنای نیروی انتظامی روستا ها (در گذشته) بود که آن نزد همه شناخته شده است ولی این واژه در آن زبان یک معنای خاصی در رشته کوهنوردی دارد که اتفاقا وجه تسمیه تیغه های منطقه خلنو در کشور ما، درست همین معنای کوهنوردی آن در زبان فرانسه است.
ژاندارم درست است!
ژاندارم، بر اساس آنچه که در فرهنگ لاروس (Larousse) آمده، در معنای کوهنوردی خود به نقطه ای صخره ای گفته می شود که بر روی یک خط الراس قرار دارد و آنچنان دشوار گذر است که می تواند مانعی بر سر راه پیشروی کوهنوردان باشد.
گویا نخستین بار نیز کوهنوردانی از کشور فرانسه نام این منطقه را تیغه های ژاندارم گذاشته اند.
پس به تیغه های های ژاندارم (aiguilles de gendarme)،نباید گفت تیغه های ژاندارک (aiguilles de Jeanne d’Arc ).
تله زوم تابلو قله خلنو،بلندترین قله استان تهران وتیغه های ژاندارک،از فرازقله جانستون توسط آقای سعیدطیرانی
گلهای زیبای مسیر
پارس گیلدا
قله خلنو(بام استان تهران)