قله سَرَک

قله سَرَک:

 وقتی از رشت عازم رودبار هستید به مرکز شهررستم آباد که رسیدید چنانچه در یک هوای صاف به ارتفاعات سمت راستتان خیره شوید قله ایی به شکل مخروط خواهید دید که به قله سرک معروف است.

ارتفاع این قله 1630 مترازسطح دریاست وورودی آن از جاده شیبدار کنار پارک این شهراست.تاکنون چندین بار با گروه های مختلف به این قله صعود کردیم ولی این گزارش و عکسها مربوط است به صعودزمستان ۹۵!

مسیر این قله در ابتدا فاقد شیب قابل ملاحظه ای است ولی تقریبا از وسطهای مسیر به بعد، شیب تند میشودبطوریکه در انتها ،نفسگیر میشود!.اگرچه این قله ارتفاع زیادی ندارد ولی از انجائیکه صعود از ارتفاع پائین صورت میگیرد لذا صعود به این قله از لحاظ فنی در فصل زمستان تقریبا معادل قله شاه معلم ماسوله است.

باتوجه به چشم اندازه فوق العاده زیبای مسیراطراف وچشمه قشنگ و جنگل متراکم مسیراز یک طرف وازطرف مقابل،چشم انداز فوق تصور رودخانه سپیدرود ودامنه و قله با ابهت درفک و منطقه کاجکاری شده آن طرف رودخانه سپیدرودکه یکی آرم جمهوری اسلامی ودر جوار آن آرم تخریب شده نظام پهلوی است در هر فصلی که به این قله صعود کنید زیبا وخاطره انگیز ومناظرش چشم نواز  است.

روزی که ما به این قله صعود کردیم هوا اگرچه آفتابی بود ولی بدلیل بارش خوب روز قبل ،برف زیادی مسیرراپوشانیده بود که توانستیم تصاویرزیبایی برداریم.

جاده یخ زده و حادثه

صبح روز صعود که با دو دستگاه مینی بوس وارد جاده جوار پارک شدیم ،جاده نه تنها یخ زده بود بلکه به لحاظ فروریزش آب با حجم زیاد از بالادست به پائین ،یخ رو جاده از نوع شیشه ایی قطور بوده وهمین هم سبب شد مینی بوس حامل ما همینکه چندمتری از سطح شیبدار یخی بالا رفته بود ،سر بخورد وترمزش عمل نکند وماشین بصورت معکوس به عقب برگردد وبعدازطی چند متر  به مینی بوس دوم برخورد کرده و برگردد ووارد جوب حاشیه جاده گشته و متوقف گردد،

نمیدانم این چه اشتباهی بودکه در آن گرگ میش صبح ،راننده مرتکب شده بود و با دیدن وضعیت جاده اصلا چرا وارد آن شد تا اینچنین خطر کند!؟
به هر حال یک به یک با احتیاط بابرداشتن کوله پشتی های خود از خودرو پیاده شدیم ‌وقتی که بستر جاده رابا چراغ پیشانینگاه کردیم از حجم یخ روی جاده وحشت کردیم وبازهم متعجب از کار راننده که با مشاهده وضعیت فوق چرا در همان ابتدای جاده در جوار پارک توقف نکرد؟

بااندکی تاخیرناشی از موضوع فوق وزمین خوردن چندتن از همنوردان، منجمله خود من در آن جاده لیز یخی بااحتیاط ،کوله پشتی ها را بر دوش نهاده و از حاشیه جاده به صف در مسیر پاکوب قله راه افتادیم،در آن صبح سرد زمستانی وقتیکه چنددقیقه ای پیمایش نمودیم،خورشید جهانتاب انوار مهرش را بر ما گسترانید و گرمای بیدریغش بر ما ارزانی داشت،ساعتی بعد صبحانه صرف شد وبعداز آن مجددا راه افتادیم ولی حجم برف زیاد و همنوردان قویتر، نوبت به نوبت به صف جلو میرفتندتا برفکوبی کنند ومسیررا برای دیگران باز و پیمایش راسهل وآسان نمایند.

بوقت نهار

 برغم تلاش همه همنوردان،بدلیل حجم زیادبرف و نیز تاخیر ناشی از حادثه صبح سبب شد نتوانیم تا انتها به قله صعود کنیم وحوالی ساعت یک عصردرحالیکه شاید دو ساعت دیگر تا قله راه مانده بود جهت مدیریت زمان برگشت و فرود قبل از تاریکی هوا ویخ زدگی مجدد مسیر،صعود را خاتمه داده و برگشتیم.

ساعتی بعد در جوارکلبه و باغی توقف کردیم تا نهار گرم شامل خوراک لوبیا که به همت همنوردان گروه کوهنوردی سپهر تدارک شده بود را صرف نمائیم.

بعداز صرف نهار به سمت پائین حرکت کردیم وباتوجه به غروب آفتاب و مساعدشدن مسیر تابش نورروی قله درفک و دامنه آن و منظره زیبای رودخانه سپیدرود،توانستیم عکسهای خاطره انگیزی از آن لحظات بگیریم..

پارس گیلدا