چشمه ایی از بهشت موعود:
اینجا رودخانه سردآبرود است .رودخانه ایی با آب سرد و زلال وپاک در منطقه ونداربن کلاردشت در مازندران.سرچشمه این رودخانه از چشمه های بالادست هست. آب آن چشمه ها، ناشی از ذوب شدن برفهای یخچالهای طبیعی منطقه و نیز ارتفاعات و قلل منطقه علم کوه (دومین قله بلند ایران) و نیز سایر قلل منطقه تخت سلیمان است.
در تیرماه 97و در اوج گرما، وقتی از صعود باز میگشتیم در جوار این رودخانه ،روستائیان دامدار ،بوسیله دستگاه همزن از ماستهای کیسه شده وآب این رودخانه با لوله ایی که ملاحظه میکنید، دوغ تهیه میکردند.به ما هم تشنگان خسته تازه از راه رسیده نیز دادند . نوشیدیم و چه گوارا و ارگانیک و خوشمزه.مقداری نیز ابتیاع وبا خودمان آوردیم.
براستی اگر انسان محیط زیست را بدست خودش آلوده نکند جای جای زیستگاهش بهشت برین میشود.لازم بذکر است در بالادست این رودخانه هیچ زیستگاه آدمیزادی وجود ندارد.محیط زیست میراث گذشتگان است که به ما رسیده ومجاز نیستیم از آن به هرجور و به هر میزانی که دلمان خواست خرج کنیم.ما همه امانتدار این ثروتیم وباید شرط امانت را رعایت و به آیندگان منتقل نمائیم.وگرنه جرمی که مصداق بارز خیانت در امانت است متوجه نسل ما خواهد بود که سزای آن نابودی زندگی فرزندانمان میباشد.
چشمه ایی از بهشت موعود
