گل گندم:

ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﺍﺯ ﮔﯿﺎﻫﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﯾﯽ ﯾﮏ ﯾﺎ ﺩﻭﺳﺎﻟﻪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﺎﻗﻪ ﻣﻨﺸﻌﺐ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۲۵ ﺗﺎ ۸۰ ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺳﺎﻗﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﺳﺒﺰ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ، ﮔﻞﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﺍﻏﻠﺐ ﺁﺑﯽ ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﺰﺍﺭﻉ ﮔﻨﺪﻡ ﻭ ﻏﻼﺕ ﻣﯽﺭﻭﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﻪ ﮔﻞ ﮔﻨﺪﻡ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ . ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮔﻞﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﻮﺳﯿﻼﮊ، ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻮﻣﯽ ﻭ ﺗﺎﻧﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﭘﺘﺎﺱ، ﺍﺳﯿﺪ ﻓﺴﻔﺮﯾﮏ ﻭ ﻣﻨﮕﻨﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺧﻮﺍﺹ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﮔﻞﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺛﺮ ﻣﺪﺭ ( ﺍﺩﺭﺍﺭﺁﻭﺭ ) ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺮﻣﺎﺧﻮﺭﺩﮔﯽ، ﺭﻓﻊ ﺳﺮﻓﻪ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﻣﺤﻞ ﺭﻭﯾﺶ ﻣﺤﻞ ﺭﻭﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﮔﯿﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﺳﯿﺎ ﻭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ، ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻟﺒﺮﺯ ، ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺗﻬﺮﺍﻥ ، ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎﻥ ، ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ، ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ ﻣﯽﺭﻭﯾﺪ.

معرفی گیاهی بنام گل گندم

علت نامگذاری این گیاه به این نام که نام دیگرش قنطوزیون نیز میباشد این است که در مزارع گندم و غلات رویش دارد.همچنین گفته شده است که این گیاه  اشتها آور، مقوی معده و عرق آور ، التیام زخمها ، رفع تنگی نفس ، سرفه مزمن ، خونریزی مزمن، درد پهلو، پیچش و درد شکم، انسداد کبد و طحال، استسقا، یرقان، سختی و صلابت کبد و طحال . برای کشتن کرمهای روده و اخراج آنها نیز نافع است.لازم به توضیح نمیبیند که مصرف گیاهان دارویی برغم دارا بودن خواص غیر قابل انکار حتما باید با نظر پزشک ذیصلاح باشد.

عکس:دامنه های البرز در ارتفاعات گیلان
پارس گیلدا

مطالب بیشتر