ییلاق نشینان:
اگر اهل سفر و گشت و گذار به کوهستان باشید و علاقمند به کوهنوردی،حتما در مسیر پیمایش خود،همنوعانی را میبینید که در ارتفاعات بالادست و دامنه ها،آنجا که آب باریکه ایی بجوشد کلبه ایی ساخته و در آن زندگی میکنند.این ییلاق نشینان،گاه با حداقل امکانات زندگی،روزها و هفته ها در آنجا اقامت داشته و با طبیعت اُنس والفتی دوچندان دارند.
برخی با باخانواده و بعضی مجردی.گروهی مشغول به دامداری یا تولید عسل.برخی تفریحی و… ییلاق نشینی را انتخاب کرده و از شهر و هیاهوی شهرآشوبش رهایی جسته اند.اینان در دل طبیعت به آرامشی دلپسند روی آورده اند.
خانه ها دور ولی دلها بهم پیوسته
اگرچه سازه هایشان با هم فاصله دارد ولی دلهایی گرم و مهربان دارند.دلهایی که بهم پیوسته و هرلحظه از حال و روز هم با خبرند.اما گفتیم برخی تفریحی و تفننی در این کلبه ها ساکنند،در واقع اینها کسانی اند که اجدادشان دامدار بودند.از مراتع این ییلاقات برای چرای دامهای خود سود میجستند و اصطلاحا حق چرا دارند.به همین منظور الان که موضوع دامداری منتفی شده،فرزندان ونوادگانشان جای پایی برای خود در آنجا حفظ نموده اند.
برخی نیز واقعا بخاطر حرفه دامداری در این ییلاقات ساکنند.اینان چون کمتر آدمیزاد میبینند وقتی با اکیپهای کوهنوردی حتی گلگشتی مواجه میشوند بسیار مهربان و سخاوتمند ظاهر میشوند.هرچه دارند در طبق اخلاص گذاشته واز میهمانان ناخوانده پذیرایی میکنند.
عسل و لبنیات
واما از لبنیات و عسل تولیدی این ییلاق نشینان نگویم که کاملا ارگانیک و بسیار ماکول است.کافی ست بعد از یک کوهنوردی سنگین از دوغهای ارگانیکشان ابتیاع و با نمکی که به همراه دارید قاطی کرده و نوشیدنی دلچسبی را نوش جان کنید تا خاطره این پیمایش،لبسوز ولبدوز در ذهن و خاطرتان ماندگار بماند.
ییلاق نشینان مردمانی بسیار ساده ومهربانند.البته و متاسفانه محروم از امکانات زندگی اند.اگرچه دولتسرایشان وسعتی و طول وعرضی ندارد ولی دلی به بزرگی دریا و به صافی آسمان نیلگونی دارند.آسمانی که خورشید مهر و محبت را بر تارکشان تابانیده ودلشان را گرم نگه داشته است.عمرشان به بلندای همان آفتاب بالای سرشان.
ییلاق نشینان
