هوای کوه:
سنگين‌تر است از نفس من هواي کوه
حس مي‌کنم که له شده‌ام زير پاي کوه
بي تو هميشه کوه مرا تشنه مي‌کند
فرق است در زلال تو و چشمه‌هاي کوه
در دره‌اي که عطر تو از آن گذشته است
اين هق هق من است و يا هاي‌هاي کوه؟
سنگ است و با تلنگر غم خرد مي‌شود
اين شعر را چگونه بخوانم براي کوه
پژواکي ار نمي‌شنوي زخمه‌اي بزن
بغض مرا که قفل زده بر صداي کوه
از قله‌ام بخوان که مرا باز بشنوي
از هر کجاي دره و از هر کجاي کوه
“محمد علي بهمني“
متاسفانه برخی از رفتارهای بعضی افراد که در غالب گروههای کوهنوردی عازم طبیعت میگردند نه تنها قابل انتقاد است بلکه باعث شرمساری جامعه کوهنوردی ست که چنین افراد با چنین نگرشی را با خود همراه کرده و عازم کوه و طبیعت میشوند.اینجا دریاچه قله سبلان یکی از زیباترین ونادرترین زیست بومهای ایران وبلکه جهان است.این دریاچه در ارتفاع بیش را چهارهزار وهشتصد متری و روی نوک قله وجود دارد.در مسیر قله از منطقه ایی موسوم به محراب تا خود دریاچه و روی سنگهای آن از اینگونه یادگاری نویسی ها زیاد یافت میشود.انتظار میرود همنوردان به کسانیکه مبادرت به چنین کار زشتی میکنند و چهره طبیعت را مخدوش میسازند تذکر داده و حلاوت صعود را به تلخی اینگونه رفتارهای زشت تاخت نزنند.
هوای کوه
